N*A*O*'s Nieuwjaarsbrief 2012

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, las zijn nieuwjaarsbrief :

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXXIV): B-SPIEGEL

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, vraagt zich af wanneer het museum dat politiek België is eindelijk eens iets nieuw oplevert?

De Naamloze A*O* gelooft namelijk met Boris Groys dat innovatie niet uit creatieve vrijheid ontstaat, maar onder dwang: de dwang om anders en nieuw te zijn die door het museum opgelegd wordt.

België, dat geen confederatie wil zijn, maar ook geen federatie kan zijn, houdt als politiek museum Europa, dat zich in exact dezelfde situatie bevindt, een spiegel voor.

Zoals in “The picture of Dorian Gray” van Oscar Wilde, zal het museum België de verjonging en vernieuwing van het verouderende Europa bewerkstelligen.

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXXIII): DUITSE HERFST

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, vraagt zich na de recentste ontwikkelingen in Europa en in België af of het nog gepast is om te lachen met de scène uit de “Ondergang van de Titanic”, waarin de ingenieur zegt: “Zout water in de tennishal! Ja, dat is vervelend, maar natte voeten betekenen heus niet het einde van de wereld. De mensen verheugen zich altijd te vroeg op de ondergang, als zelfmoordenaars die een alibi zoeken, en daarbij raken ze dan het overzicht kwijt en worden zenuwachtig.”

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXXII): Les Snuls!

De intrede van Christus in Brussel (James Ensor)

De Naamloze Achter Ons, is verheugd dat de Vlaamse Vlamingenhater Dimitri Verhulst eindelijk het Naamloze licht Achter Hem ziet en zegt: “Surrealisme is passé als excuus voor onze mislukkingen.” (De Standaard, 23 september 2011)
N*A*O* vraagt zich af of de auteur in zijn nieuwste boek “De intrede van Christus in Brussel” zijn belgicistische mislukkingen dan verdedigt door middel van meer hedendaagse kunstuitingen? (1)

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXXI)

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, vraagt zich af – nu de hoerasfeer erover aan het wegebben is - wat de betekenis is van het Belgisch akkoord van 15 september jongstleden over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde?
Is dit Tetitatutes-akkoord een 660.960-Minuten-Politieke-Moed-akkoord, dan wel een Regenworm-akkoord? Is dit 5-Over-12-akkoord geen Verondersteld-akkoord? Of zou het een Italian-Job-akkoord zijn?
Maar in al deze gevallen vraagt hij zich af of het Beke-Laat-akkoord niet altijd tegelijk een N-VA-akkoord is?

N*A*O*'s Autobiografie - deel III

N*A*O*’s zoektocht naar de molmens (1)

(Hoe N*A*O* psycholoog werd)

Om vat te krijgen op de klachten van de hoogtepatiënten

moeten wij schachten in hun lichamelijke existentie graven.

Peter Sloterdijk (De Toverboom)

Sinds Deel Eén van N*A*O*’s “Autobiografie van iedereen” weten we dat de Naamloze Achter Ons eertijds zijn nest verliet en de wereld tegemoet trad via de Mollei in een Vlaamse gemeente.

Vaak ging hij dan linksaf om voorbij het huis en de zwarte blik van het matadormeisje een weide door te steken, waar hij dan achteraan in een populier klom.

Op die hoogte stond hij dichter bij de vogels, wier zang en bewegingen hij aan zijn mantiek onderwierp.

Toen stond al vast dat de Naamloze psycholoog zou worden en meer bepaald popanalyst.

Men is geneigd te geloven dat N*A*O*’s popanalyse geboren werd in een populier en als een “hoogtepsychologie”, doch wanneer men er zich opnieuw rekenschap van geeft dat dit alles zich afspeelde aan de Mollei, groeit wellicht het inzicht dat het Naamloze hoogtegevoel juist N*A*O*’s zoektocht naar de ondergrondse molmens en naar de toegangswegen tot het molleische onbewuste aandreef en aanleiding gaf tot een”dieptepsychologie”.

Naamloze Veronderstelde Achter Ons! (NVA O!)

N*A*O*'s Autobiografie - deel II

Het Deel van Zijn Zoon

De Naamloze heeft een zoon die naam wil maken in de rockwereld.

Er was natuurlijk eerst de naam : Mattías, zonder ‘h’ en met nadruk op de ‘i’. Dus niet zoiets als ‘Máthjas’ !

N*A*O* en zijn vrouw dachten eerst aan Tobias, maar die naam werd algauw verlaten. Dat valt licht te begrijpen omdat het Hebreeuwse ‘Tobiah’ betekent : ‘Mijn God is Jahweh.’ Een Nihilistisch-Anarchistisch Offensieve vader kan dat nu eenmaal niet hebben.

N*A*O* in Armorica (VIII) & N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXX)

-8-        Derde blik op België vanuit Armorica

            &

            N*A*O*’s Questions aux belgicistes (XXXX)

De Naamloze reis (A*O*) doorheen Armorica leerde ons niet alleen de mythische én de Verlichtingsbronnen kennen waaraan de stichters en de aanhangers van België zich laafden en waarnaar hun Belgische mascotte verwijst, de schaamteloos zijn roede vastgrijpende en rond zich heen spuitende dwergbaviaan “Manneken Pis”: de hondskopaap als schriftgeleerde in de Oudheid en de hondskopaap als “missing link” in de moderniteit. (1)

Een aantal archeologische vondsten, gaande van het megalythenpaar Babouin en Babouine, over enkele baviaanbeeldjes, tot Franstalige teksten als “Pauvre Belgique” en “Chez les singes”, toonden ons echter ook de extreem zielige en vooral snobistische achterkant van het belgicisme. (2)

N*A*O* in Armorica (VII)

-7-  Armoricaanse vrouwen

Om de Armoricaanse vrouw, die de Naamloze Achter Ons tijdens zijn reis doorheen Armorica in vele gedaanten tegenkwam, te typeren kan hij het moeilijk hebben over de sensuele elfenhoningin Morgane, de halfzus van honing Arthur en de eerste lievelingsleerling van Merlijn, ofschoon zij zoals alle megalythische Armoricanen een excellent astronome was.

De Naamloze A*O* neemt liever een voorbeeld dat iedereen kent: de prachtige “Miou Miou”, die haar ophefmakend filmdebuut maakte in “Les Valseuses”. Haar arme ouders uit Plouenan emigreerden naar Parijs, waar hun dochter Sylvette Herry in 1950 geboren werd.

De Armoricaanse vrouw is onmiskenbaar zo mooi als schietend gras!

N*A*O* in Armorica (VI)

-6- Tweede blik op België

De Naamloze reis (A*O*) doorheen Armorica bracht al vlug de inspiratiebronnen aan het licht van de Franstalige romantische stichters van het Belgisch bavianenland: de minst mystieken onder hen zagen België als een bende keurig door Franse verlichte geesten gedresseerde apen.

De in Armorica ontdekte historische sporen wijzen echter ook in anti-baviaan, en dus ook in anti-Belgische richting.

N*A*O* in Armorica (V)

-5- De bistro

Wat de staminet is voor de Vlaming is de bistro voor de Armoricaan.

Het is zowel een plaats van volkscultuur, als een plaats waar men zijn dorst lest. Zelfs al verschuilt de cultuur zich vaak in het onbewuste van de gasten en tot voor kort in de rook rond de bar.

De bistro, de bar, de pub raken in regio’s met een sterke culturele identiteit de mens en zijn archetypes op vele manieren.

N*A*O* in Armorica (IV)

-4- Eerste blik op België (vervolg)

Zowel de oeroude Armoricaanse menhirs, als de nieuwste Armoricaanse media leren ons dat de geboorte van België en zijn bevolking van pissende apen steunde op een romantisch beeld van de baviaan als Egyptische of Griekse god van het schrift, als tijdwaarnemer, en natuurlijk als seksuele krachtpatser.

Bepaalde voorvaderen van het Belgische apen-land waren echter helemaal niet zo op een mythisch verleden gericht, maar beschouwden de verschijning van de Belgische baviaan als de “ontbrekende schakel” in een darwinistische geschiedenis der volkeren: een rariteit als het ware.

N*A*O* in Armorica (III)

-3- Armoricaans

De stichters van het Belgische Baviaanland verdedigden in 1830 de afscheiding van de Nederlanden om taalkundige redenen: de Franse taal zou zo een eigen territorium krijgen.

Het probleem was en is nog steeds dat het onmogelijk is om binnen getrokken landsgrenzen het spreken van andere talen te verhinderen. Probeert men dat toch, dan ontstaat binnen de pas ontstane natie een nieuwe afscheidingsbeweging: de Vlaamse in het Belgische geval.

Hoe zit het op dit vlak in Armorica?

Wat de verdedigers van de “Belgische cultuur” er ook mogen van denken, België heeft meerdere culturen. Op dezelfde manier als de Vlaamse of de Baskische is de Armoricaanse cultuur uniek.

N*A*O* in Armorica (II)

-2- Eerste blik op België

De tocht door Armorica door de Naamloze Achter Ons blijkt al vanaf de eerste dag uitermate nuttig te zijn om te reflecteren over het apen-land dat België is.

In de zondagskrant “West-Armorica” van 24 juli trof een cartoon de Naamloze A*O*, waarin de zuchtende en op zijn ellenbogen steunende en over zijn Belgische politieke lotgevallen klagende honing Albert II van antwoord gediend wordt door Manneken Pis: “Trek het u niet aan; laat het lopen!”

N*A*O* in Amerika (I)

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, verliet op 23 juli het apen-land België op weg naar Amerika. Gedurende enkele weken zou hij zo in staat zijn om de uitvinders van het warm water van nabij te leren kennen, maar ook om – dankzij de afstand – zijn kennis van de rituelen en de instellingen van de Belgische apen te verscherpen.

Afstand is er zeker, want de eerste weken trok de Naamloze door internet-loze streken, zodat hij zich niet meer diende te ergeren over de onophoudelijke aanvoer van trieste absurditeiten uit het desintegrerende België, en evenmin iets van zich kon laten horen.

Vanuit deze op het wereldwijde web uitkijkende bistro in de jachthaven van de bloemrijke was-stad langs de Trieux, deelt de Naamloze A*O* graag met u een eerste subtiele inzicht, namelijk dat de autochtonen hier hun land “Armorica” noemen.

In tegenstelling tot wat iedereen denkt hebben de Armoricanen wel degelijk het warm water uitgevonden. Het bewijs daarvoor leveren de gevonden sporen van vuurhaarden die dateren van 350.000 jaren voor onze tijdrekening!

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXIX): GRIEKSE PRET

Waarde Landgenoten,

Vooraleer Belgenland een tijdje “links” te laten liggen, maar vooral bij de dood op 11 juli van zijn tweede schoonvader (1), een levenslustige Griek, die zich een positie bevocht in het bekrompen België eind jaren vijftig en die ieder immer gastvrijheid bood omdat hij uit ervaring wist wat het is om geen huis te hebben, mijmert N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, over de kracht die schuilt in Winston Churchill’s woorden: “Never, never, never give up!”

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXVIII): MOSSEL NOCH VIS

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, vraagt zich af of het nu mossel of vis is? Enerzijds kan het het begin van het einde zijn, maar anderzijds ook het einde van het begin? Is er wel een kant-en-klare oplossing voor deze kwesties?

N*A*O*'s Brief aan Joël De Ceulaer

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXVII): DEMOCRATIE OF NIE

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, was verrast vorige week vrijdag te horen dat de ook wel eens “natte dweil” genoemde butler Herman Van Rompuy een tweede ambtstermijn als Europees president niet afslaat.

Hij vraagt zich af of dat betekent dat de Europese elite ervoor kiest om de complete decadentie van de Europese instellingen nog eventjes uit te stellen door middel van Van Rompuy’s politiek concept van de “roestige vadsigheid”, net zoals de Belgische elite dat met de ondergang van België in 2008 deed? (1)

N*A*O*'s Geloof in België!

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, weet dat men heel weinig kan doen met geloof, maar zonder geloof helemaal niets. Daarom heeft hij zich wellicht bekeerd tot…

N*A*O* komt TE LAAT!

N*A*O*, de naamloze achter ons, heeft gezegd : ’t is TE LAAT!

-1-            PASEN: De Verrijzenis van links? (1)

TE LAAT! Heel de Vlaamse sociaaldemocratie zat te wachten op het vertrek van Caroline Gennez, maar het is Erik De Bruyn die S.P.a verlaat, om tegen 2014 een nieuwe, grote linkse partij in Vlaanderen op te richten.

N*A*O*'s 55 Dramatische situaties.

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXVI): VERANDERING?

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, vraagt zich af wat er de laatste tijd allemaal veranderd is.

-1-            Zou Vlaanderen veranderd zijn?

Zou Vlaanderen veranderd zijn, of is de Vlaamse vlag nog steeds een “witte onderbroek met een streepje bruin,” zoals Johan Sanctorum meent (zie volgend hoofdstuk)?

Hasjiesj in Marseille - IX

Marseille, 15 april 2011.

De profane verlichting

In tijden van (politiek) correct denken, waarin de “linkse kerk” – die een historische bijdrage leverde aan de ontvoogding van het volk - geen moeite meer doet en de aansluiting met het volk verliest en van langsom meer paternalistisch en zelfs stalinistisch wordt – vraag ik me argwanend af of het nieuwe fascisme inderdaad uit het antifascisme zal ontstaan.

Hasjiesj in Marseille - VIII

Origineel verslag, tijdens de roes.

* * *

Marseille, 14 april 2011.

De huidige roes verhoudt zich tot de vorige als Calvijn tot Shakespeare. Dit is een calvinistische roes.

Hasjiesj in Marseille - VII

Marseille, 14 april 2011.

Ik eet niets. Ik zwijg en voel nu de energie van het vasten. Deze zwijg-energie zou alleen maar verloren gaan bij verzadiging.

Dit is dus een calvinistische roes, in tegenstelling tot de vorige, die met zijn satanisme, zijn argwaan en zijn catharsis Shakespeareaans was.

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXV): RECHT OP LUIHEID?

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, bedaart zijn woede over de luie collaboratie van Vlaams “links” met het gescleroseerd Franstalig Front met een mooi citaat van de Duitse grondlegger van het nationalisme, Johann Gottfried Herder: “Geen volk is het door God als enige uitverkoren volk op aarde; de waarheid moet door allen worden gezocht, de tuin van het gemenebest moet door allen worden aangelegd (..) Zo mag ook geen volk in Europa zich voor de andere afsluiten en in zijn dwaasheid zeggen bij mij alleen, bij mij huist alle wijsheid.”

Het citaat herinnert de gekalmeerde Naamloze eraan dat het geen enkele zin heeft om de emancipatie van een aantal Europese volkeren, zoals het Vlaamse, die écht moeite willen doen, tegen te houden door haar als nationalisme te brandmerken.

Nationalisme kan gevaarlijk zijn

door Bart Maddens

Er was iets heel vreemds aan de hand met de ‘shame’-betoging van 23 januari. De manifestatie heette ‘politiek neutraal’ te zijn. En de organisatoren kwamen kwamen daar verdacht gemakkelijk mee weg in de media. Nochtans volstond één blik op de website van de organisatie om te zien vanuit welke wind de hoek waaide: de tricolore stroop droop zowat van het scherm.

WATT... een puinhoop!

Omdat in België alles, maar dan ook alles verouderd is, de centrales, het net, de politici en de visie, is het Belgisch energiebeleid een complete ramp:
http://www.deredactie.be/permalink/1.976952

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXIV): ONSCHULD of CRIMINALITEIT

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, reflecteert over de verzuchting van Alain Finkielkraut, dat wij eindelijk toch maar eens de keuze moeten maken tussen masochistische onschuld en criminaliteit.

De Europeanen, noch de Belgen, noch de Vlamingen, noch de Brusselaars ontsnappen aan N*A*O*’s vragen over criminele en onschuldige jeugd, onschuldige en criminele woorden, Belgische, Vlaamse en Brusselse criminaliteit, Franse en Vlaamse onschuld, criminele en onschuldige scheiding, onschuldige criminaliteit en criminele onschuld.

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXIII): BAARDENPOPULISME

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, pauzeert even van zijn bezoek aan Zoekend Hert in Berchem, waar hij niet alleen een “overnight sensation” had, maar ook deelnam aan het filosofisch ritueel… en meer bepaald mee refereerde over de excessieve en woedende filosoof Peter Sloterdijk.

Laurens ten Kate beaamde de Naamloze Achter Hem dat Sloterdijk toch een durver is, die alleen daarom al wat meer gelezen zou moeten worden in de stilstaande modderpoel die België is. De twee vorige jaren zette hij heel Duitsland op zijn kop door – terecht - het progressieve belastingsysteem in vraag te stellen. Reactionair “links” riep in koor: “Hoe durft hij!” Wat de ideeën van deze verlichte Duitser met Nederlandse wortels bij ons teweeg zouden brengen kan men licht vermoeden.

Maar niet alleen Sloterdijks denken kan Vlaanderen en Wallonië redden; dat kan ook N*A*O*’s “over-nite sensation”: zijn ontmoeting met Dinah-Moe Humm.

N*A*O*'s Nieuwjaarsbrief 2011: De jeugd is de toekomst!

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, las zijn nieuwjaarsbrief :

2011, de jeugd is de toekomst  !