S*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXIX): Tijdelijk aanbod

S*A*O*, de Socialist Achter Ons, heeft tijdelijk zijn nihilisme opzij gezet en tracht op honinklijke wijze nieuwe bakens uit te zetten voor het socialisme, dat per slot van rekening kan beschouwd worden als de redding van België en daarom ook van het Vlaams-nationalisme.

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXVIII): Het Noorden

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, hoopte door het uiten van rechtvaardige kritiek op zijn eigen Vlaanderen toch wat meer krediet te krijgen bij enkele van zijn behoudgezinde anti Vlaams-nationalistische vrienden (die om nogal onbegrijpelijke redenen wel de Belgische natie blijven verdedigen).[1]

N*A*O* 50: Te oud voor rock'n'roll, te jong om te sterven

N*A*O*, de naamloze achter ons, heeft gezegd :

Na een zomer van seks en drugs, is er nood aan rock ‘n’ roll.

Vanavond wil ik een begin maken met het ordenen van mijn rockgedachten om het drieluik te vervolledigen, dat begon met de seks- en drugsadviezen in “Tender is the night” en “Hasjiesj in Marseille”.

Hasjiesj in Marseille - V

Marseille, 8 oktober 2010.

Ik lig in Kims kamer op bed te lezen en te roken. Tegenover me, achter het raam, ligt diep beneden een van die zwarte smalle straten van het havenkwartier, die als een kerf van een mes in het lijf van de stad zitten. Zo geniet ik dus de onvoorwaardelijke zekerheid dat ik in deze stad van honderdduizenden inwoners waar nog geen vijf mensen me kennen, ongestoord geheel in mijn dromerijen geborgen kan blijven.

Stilaan begint het spul te werken.

N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXVII): Criticism on Flanders

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, blijft hopen dat hij door zijn positie Achter Ons niet te verlaten Ons stilaan warm kan maken voor het Nihilistisch Anarchistisch Offensief, zodat wij het “puritanisme van het goede gevoel” (Flahaut), zoals dat door een bepaald Vlaams “links” onder leiding van de studentikoze Caroline Gennez aangehangen wordt, van ons kunnen afschudden en een beetje dapperder kunnen worden.

N*A*O*'s Vlaams verdriet

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, stelde de laatste keer vragen bij de Vlaamse reacties op de Franstalige psychologische oorlogvoering, meer bepaald op het steeds weer oprakelen van het Vlaams collaboratieverleden.(1)

In zijn column in De Standaard(2) leek de wever Bart toch enkele keren zijn kalmte te verliezen, en juist die irritatie stond dan weer centraal in de Vlaamse pers.(3) Waarschijnlijk zijn beide reacties exact hetgeen beoogd werd: de wever en zijn N-VA isoleren.

In een voetnoot gaf de Naamloze A*O* toe dat Barts broer Bruno genuanceerder was en dat de Vlaamse en de Waalse collaboratie wel degelijk verschillend zijn. (Niettemin had N*A*O* wel begrip voor Barts gebrek aan nuance, die nog behoorlijk ingehouden was als reactie op de voortdurende zwartmakerij.)

N*A*O*'s Autobiografie - deel I

Wat voor mafkees is  N*A*O*  eigenlijk ?

Ik heb me nooit voorgenomen om een excentriekeling te zijn.

Het waren altijd andere mensen die mij excentriek noemden.

Frank Zappa (Baltimore Sun, 12 X 1986)

Misschien moet eerst een verzinsel uit de weg geruimd worden. Daarvan bestaan verschillende versies :

(1)  Tijdens een speech drolde N*A*O* op het podium en zwierde het uitwerpsel in het publiek ;

(2)  N*A*O* legde een drol op het bureau van een directeur ;

(3)  N*A*O* at stront op het podium.

Lees het manifest

Meet N*A*O*'s friend Lucy: