Marseille, 14 april 2011.
Ik eet niets. Ik zwijg en voel nu de energie van het vasten. Deze zwijg-energie zou alleen maar verloren gaan bij verzadiging.
Dit is dus een calvinistische roes, in tegenstelling tot de vorige, die met zijn satanisme, zijn argwaan en zijn catharsis Shakespeareaans was.
Op dit moment verkeer ik in een toestand van een traag verlangen. Mijn verlangen zakt af. En er is nog steeds dat dubbelzinnige knipogen vanuit het nirwana.
Vagelijk doemt een pastorale wereld op. Mijn verbeelding werkt langzaam een vredesallegorie uit.
Ik geraak niet echt in vervoering van de alsmaar stiller wordende gezangen van Ariël.
Deze luchtgeest uit “The Tempest” herinnert me aan mijn demonische trip van 2 november.
De trip is nu het zuiverste mengsel van de verhouding tussen deze en de vorige roes.
Het gaat ondertussen aards met mij. De hasj werkt slecht in op mij. Ik ben gedeprimeerd.
Dus wanneer dan zelfs ik het knipogen uit het nirwana waarneem, moet ik toch nagaan welke macht dit werkelijk heeft?
Ja, het is wel degelijk het glimlachen.
Het mysterieuze glimlachen is het gesluierde beeld van Saïs.
De ondanks haar sluier zichtbaar welgevormde Isis spreekt me zacht toe: “Ga terug naar Kim. Zij zal voor je dansen in het maanlicht. Zeg haar: ‘Wees uw eigen godheid’.”
Het lijkt nu of iets me bij de hand neemt. Echter niet om me tegen te houden zoals in Schillers gedicht!
Het leidt me naar de sensuele heuvel van het glimlachende beeld.
Dit wordt jammer genoeg toch niet meer dan een verregend rendez-vous met de geestelijke schone.
Ik dwaal in een verregend Venetië. Alsof ik in de natte Antwerpse Leysstraat sta.
Toch heb ik daarbij ook het genot van deze van regen zwangere stemming. Ik ben op jacht naar schoonheid, zie haar voluptueuze vormen, en barst bijna in een regenbui uit. Uit mijn oog stroomt een Venetiaans kanaal dat de adembenemende dame weerspiegelt.
Het regent inderdaad hier in Marseille. Ik kijk uit het venster met de regenpijp naar beneden.
Ik druk me met opzet een beetje bloemrijk uit, je moet immers uitkijken.
Het lijkt of mij de woorden fonetisch worden ingegeven. Er is hier sprake van automatische aansluiting. Er komen dingen aan het woord zonder toestemming te vragen. Dit gaat tot in zeer hoge sferen. Er is een geluidloos wachtwoord waarmee nu bepaalde dingen door de poort komen.
De depressieve stemming is ook nog dieper geworden.
De angst om dat gevoel te verliezen en de verdieping ervan treden tegelijkertijd op.
Ik ben slechts in staat de gevoelsstemming van de depressie voor de geest te halen, maar niet de inhoud ervan.
Plots heb ik weer sterk het gevoel op zee te zijn met Venetië voor me, gesluierd zichtbaar in mijn periscoop.
Het fasen-achtige van deze trip stemt overeen met de zeevaart. Het leven hier in mijn hut: dat is overduidelijk, het is de wereld door glas gezien.
Er vormt zich nu een weefsel, alles smelt samen met de zwarte achtergrond zoals bij slechte gravures. De hasjiesj spint het hele vertrek in.
* * *
Ik pak Kafka's “Bespiegeling” als onderlegger voor mijn glas Bagnols.
Ik: “Dat is de juiste onderlegger.” - Kim: “Een edelere bestaat er niet.” - Ik: “Geen beter georiënteerde.”
* * *
Ik staar naar de trap in Krzyztina’s atelier: dat is een alleen voor wassen beelden bewoonbaar bouwwerk.
Daar kan ik plastisch heel wat mee beginnen! De hele Piscator en zijn vervreemding kan nu beter inpakken. Ik ben immers in de mogelijkheid om de hele belichting met nietige hefboompjes om te zetten. Ik kan van het Goethehuis de Londense Opera maken.
Ik kan er ook de hele wereldgeschiedenis uit aflezen.
Er verschijnt namelijk iets in het vertrek waaruit ik kan opmaken waarom ik colportage- of populaire montagebeelden verzamel. Ik kan alles in de kamer zien. Alles: de zonen van Richard III en wat je maar wilt.
Ik ben de jongeling voor de langbenige Isis: “Was hab ich, wenn ich nicht alles habe? Gibt’s etwa hier ein Weniger und Mehr? Nimm einen Ton aus einer Harmonie, nimm eine Farbe aus dem Regenbogen, und alles, was dir bleibt, ist nichts, solang das schöne All der Töne fehlt und Farben.”
De dingen beginnen nu ook mee te doen aan mijn depressie. Hun materie is aan het ontwaarden. Het worden mannequins. Het zijn onaangeklede kleedpoppen geworden, die wachten op mijn plannen. Ze staan naakt in het rond. Alles van hen wordt tot lering strekkend, didactisch als bij een fantoom.
Nee, het is zo: ze staan zonder aura. Ze zijn hun aura kwijt omdat ik glimlach.
Ik voel me een mooie naakte vrouw in een oase. Om de passanten mijn lichtvoetigheid enigszins te onthouden trek ik mijn djilbab aan. Ik glimlach zoals Isis en alle dingen staan onder glas.
Nu ontstaat er een doorgang tussen Krzyztina’s schildersezel en de trap, waardoor de adem van de dood strijkt…
De dood is de zone rond de roes. Hij staat tussen mij en mijn roes. Er wordt een besneeuwde weg gevormd die in de roes doorloopt. Deze weg is de dood.
Tegen Kim, die de trap afkomt, zeg ik: “Jij bent een dame geworden. Jij krijgt steeds een rok als zwemvliezen tussen uw voeten.”
Wanneer ik iets te eten krijg aangeboden, houd ik vol: “Nee, ik hoef niets. Zelfs als jij je naaktheid voor dit doel aan mijn blik onttrekt en jezelf met poëzie bekleedt, eet ik nog niets.”
Aan het eind van mijn trip, kom ik naar buiten - op deze lenteavond in april - uit mijn slot in Parma. Ik loop heel licht, heel teder, de grond is van zijde. Mijn doorzichtige sluier streelt mijn huid.
Bij het afscheid zeg ik tegen Kim: “Blijf nog een tijdje identiek!”
Toen Kim nog iets wilde opschrijven, juichte ik: “O, nu kom ik weer in het slotpark waar elke stap die ik verzet wordt opgeschreven!”
* * *
N*A*O*’s Hasjtrips in Marseille:
VI – Knipogen uit Nirwana (2 november 2010): http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/11/hasjiesj-in-marseille-vi.html
V – In Kims kamer (8 oktober 2010): http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/10/hasjiesj-in-marseille-v.html
IV – Hoogstraten-Sheba-Marseille ; stoned met aandelen spelen (16 september 2010): http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/09/hasjiesj-in-marseille-iv.html
III – Hasjiesj tegen het burgerlijk realisme (6 september 2010): http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/09/hasjiesj-in-marseille-iii.html
II – Kim & N*A*O* in Marseille: http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/09/nao-kim-in-marseille-ii.html
I – High in Marseille: http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/09/hasjiesj-in-marseille-i.html
