… gaat vandaag niet-werken. Er moeten twee zaken gebeuren. Veel vrije tijd zal er dus niet zijn.
Maar eerst : Z A L I G E P A S E N voor iedereen !
Dus ook voor Rhonda “Ronde” Kohl, met wie ik gisteren zo goed samen niet-werkte en vertaalde.
En een G E L U K K I G E V E R J A A R D A G voor Brigit (de moeder van N*A*O*’s zoon) !
Ten eerste moet ik een begin maken met N*A*O*’s Nieuwjaarsbrief voor 2010. Vorig jaar wenste hij in feite iedereen meer Europese Geest toe.
Hij wil dit jaar niet meer Vlaanderen wensen, om te voorkomen dat tijdens voorlezen van de brief weer een gevecht in regel uitbreekt, zoals eergisteren.
Misschien moet ik iedereen maar wat meer psychotherapie wensen ?
We zullen zien.
Omdat N*A*O*’s vader pas vandaag uit het Aalsters ziekenhuis ontslagen wordt en het etentje verschoven werd naar morgen, moet ik vandaag repeteren voor de Creedence Commotion Band, waarmee ik zondag bijeenkom in Breda.
Daarna eventueel nog een bad. Dat zou er dan een met kweepeer en rozemarijn geuren worden.
-8-
Gelukkig zijn vandaag de winkels dicht, zodat ik niet verder op zoek kan gaan naar de nog niet gevonden Beatles parafernalia en mij niet moet begeven in de Bruto Nationaal Product manie.
Dit betekent niet dat de nietsdoener een culturele rebel is, geen ik-koop-vandaag-lekker-niets marktweigeraar. Die weigering zit gevangen in haar eigen protestlogica.
Het is ook niet de estheet van zijn eigen gevoeligheid, die zijn eigen leven tot een zelf genoten kunstwerk maakt. Zelfs de flaneur kan ervan beschuldigd worden buitensporig doelgericht te zijn, omdat hij tenslotte rondslentert op zoek naar een beeld van een welgevormde enkel of het geluid van een party.
De estheet en de cultuurcriticus hebben wel iets van de nietsdoener, maar het blijft een zeer beperkte gelijkenis.
De nietsdoener is een veel omvattender criticus dan men doorgaans denkt. Met veel toewijding werpt hij heel het denken omver, niet alleen cultuur of conventie. Hij is bezig aan de grenzen van het aanvaardbare, misschien zelfs aan de grenzen van het zintuiglijke.
Nietsdoen is duidelijk een grensbegrip.
Aldus lanterfantte N*A*O*,
‘Otium est pulvinar diaboli (VIII)’,
ISS, 25 december 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten