N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, …
… komt juist thuis van een leuk, maar zwaar debat met zijn Waalse broeder N©E©O© over de toekomst van ‘links’ in België, dus ook over de Belgische toekomst zelf.
Het feit dat er achteraf fysische gevechten uitbraken in de Korte Leemstraat, betekent dat het een zeer vruchtbaar debat was.
-6-
Dat men begint te banen, zijn kleren laat kapot scheuren of nog ‘erger’, is toch heel wat anders dan de consumptie, waarover ik het gisteren had ?
Zonder vrije tijd, geen consumptie. Zonder consumptie, geen economie. Zonder economie, geen leven.
Maar de enige eigenheid die men in zo’n vrije tijd vindt, is een soort individualistische pseudo-originaliteit die iemand eens treffend definieerde als “PPDM”, dit wil zeggen als “la plus petite différence marginale”. Eigenlijk wil men allemaal hetzelfde, maar men zorgt wel voor een minuscuul accentverschil.
Na het debat vanavond, op straat, werd echter een radicaal verschil duidelijk. Men ‘koos’ radicaal. Men koos een zijde, die niet eens origineel is. Men koos om als individu tot een groep te behoren. De onbekende Fransman Simondon noemt dit echte “individuatie”. De vorming van het ‘ik’ gebeurt tegelijk met die van de gemeenschap.
Maar dit is meer dan “PPDM” : omdat de ‘keuze’ radicaal is, dit wil zeggen : niet vrijblijvend.
Aldus lanterfantte N*A*O*,
‘Otium est pulvinar diaboli (VI)’,
Tweedclub, 23 december 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten