De direct democratische toekomst van Vlaanderen ligt toch in Zwitserland ?!
-1- VLAANDEREN COLLABOREERT !
Olivier Maingain van het FDF heeft overschot van gelijk. Vlaanderen collaboreert weer. Deze keer met de Franstalige bezetter.
De Franstaligen en de zichzelf hatende Vlamingen waren de laatste dagen weer boos omdat de Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois (N-VA) de drie Franstalige burgemeesters van faciliteitengemeenten in Vlaams-Brabant weigert te benoemen, zoals zijn liberale voorganger Marino Keulen ook al twee keer deed.
“Waarom juist nu ?!” vragen de anti-Vlaamse, pro-Belgische nationalisten zich kwaad af.
N*A*O* dacht in zichzelf dat het gewoon een kwestie van partijpolitiek was, waar hij ondertussen zijn schouders voor ophaalt. Als de establishmentpartijen dat mogen, waarom N-VA dan niet ?
Trouwens aan Franstalige kant spint ook de MR, met het racistische FDF in zijn schoot, er garen bij wanneer de kwestie B-H-V mislukt : MR doet het immers niet goed in de peilingen.
In een poging nog racistischer en anti-Vlaamser te zijn te zijn dan FDF en MR, doorbrak bovendien vandaag het CDH van madam “non” de door de loodgieter gevraagde discretie over de B-H-V onderhandelingen.
Hoe dan ook, de échte reden waarom Bourgeois de afspraak binnen de voltallige Vlaamse regering juist nu herhaalt, is een niet in de pers gelekte lek in Jean-Luc Dehaene’s loodgieterij.
De loodgieter denkt er aan om de splitsing van B-H-V te verkopen voor de overheveling naar de federale regering van het recht om de burgemeesters in de faciliteitengemeenten op Vlaamse bodem te benoemen. De Franstalige partijen zouden dan inspraak krijgen bij deze benoemingen, zodat ze dan ook direct benoemd zouden zijn (België kennend).(1)
Bourgeois zet zich als Vlaming dus alleen maar schrap, want het wordt meer en meer duidelijk dat Dehaene voor de Franstalige minderheid werkt en niet voor een democratisch België.
Daarom heeft FDF-leider Maingain gelijk en benadrukt hij terecht de Vlaamse collaboratie.
Net zoals tijdens de tweede wereldoorlog nodigde loodgieter Dehaene alle partijen van de Franstalige bezetter uit – ook het radicale FDF – en enkel die Vlaamse partijen die geen verzet plegen. N-VA, LDD en VB, die ongeveer 40 % van het Vlaamse electoraat vertegenwoordigen en het Vlaams verzet vertegenwoordigen worden uitgesloten.
De partijloze Naamloze hoopt daarom – al langer dan vandaag – dat B-H-V niet gesplitst raakt : België zou daardoor terecht in een constitutionele crisis terecht komen, wat alleen maar voordelen oplevert voor Vlaanderen en Wallonië.
-2- VLAANDEREN IS ARROGANT !
Terwijl het grootste deel van Vlaanderen (ongeveer 60 %) collaboreert, verwijten de belgicisten via de Waalse krant “La Meuse” het Vlaamse verzet arrogantie. (7 april 2010)
Het is pijnlijk, maar het ligt nu eenmaal in de aard der dingen dat een bezetter zijn eigen nooit ophoudende wetsovertredingen ontkent, en gelijk wat nog maar lijkt op een Vlaamse regelovertreding onmiddellijk tot in het extreme opblaast.
Een kleine greep uit de door de arrogante Vlamingen gezochte spijkers op laag water.
Het spoorwegstation van Luik kost 312 miljoen euro en dat van Di Rupo’s stad Bergen (die altijd chocolade wil als Luik wafels krijgt) 110 miljoen. Nochtans ontvangen beide steden maar evenveel reizigers als Kortrijk en Denderleeuw (tussen 10 en 15 duizend).
De door Franstaligen gedomineerde federale regering kent 100 miljoen euro bijkomende subsidie toe aan het inefficiënt bestuurde Brussels gewest om zijn veiligheidsproblemen op te lossen. De Brusselse regering eiste dat geld in het kader van de opdracht van de loodgieter, maar Leterme kent het nu al toe, nog voor communautaire onderhandelingen over Brussel plaatsvonden.
Vicepremier Reynders en zijn MR heeft een plan om de Brusselse mobiliteit te verbeteren. Brussel zal omringd worden door superparkings op de invalswegen, die door openbaar vervoer met het centrum verbonden worden. Aangezien parkings en vervoer zich op Vlaams grondgebied bevinden, moet Vlaanderen natuurlijk de hele zaak bekostigen. (Le Soir, 3 april 2010)
Vlaanderen spant zich in voor verkeersveiligheid en betaalt de meeste boetes (67 % tegen 21 % in Wallonië), die via het verkeersboetefonds buitenproportioneel richting Wallonië vloeien (38 %). Deze disproportionele verdeelsleutel werd in 2008 afgesproken om Wallonië toe te laten te investeren in meer veiligheid en meer flitspalen. Langs Waalse snelwegen werken sinds begin maart vier camera’s. Die van Fleurus bij Charleroi flitst pas vanaf 140 km/uur. Een tweede pas vanaf 150 km/uur.
“Het lijkt mij voor het rechtvaardigheidsgevoel evident dat er overal in België vanaf dezelfde snelheid zou worden geflitst en beboet,” vindt Vlaams minister van Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V). Allez ?!
De Belgische atlas van ondergrondse leidingen, die aangelegd moest worden na de gasramp van Gellingen, toont de Vlaamse ondergrond, maar stopt aan de taalgrens.
Walen en Brusselaars zijn veel relaxter bij het indienen van hun belastingsaangifte : 6,87 % van de Walen en 8,10 % van de Brusselaars tegen 3,46 % van de Vlamingen deden voor het aanslagjaar 2008 geen aangifte. En over de te late aangiften zwijgt men dan nog.
Slechts 23 % van de Walen stuurt zijn belastingsaangifte elektronisch door tegen 66 % van de Vlamingen. De ambtenaren vormen hier wel een uitzondering op : Waalse ambtenaren scoren op dit punt 5 % beter dan Vlaamse. De verklaring hiervoor is echter dat 40 % van de beroepsactieve Walen ambtenaar is, tegen 20 % van de Vlamingen.
Wallonië geeft het hoogste bedrag ter wereld uit aan onderwijs. Per 10 leerlingen is er één onderwijskracht. In de praktijk zijn veel leerkrachten echter langdurig ziek (of soms gedetacheerd). Een Waalse leerkracht geeft gemiddeld 24 uur per week les. Wallonië is duidelijk “relaxter”.
Het absenteïsme op het werk in Wallonië bedraagt 11,11 % tegen 7 % in Vlaanderen. Belgicisten zeggen daarom dat Wallonië “relaxter” is.
Wallonië weigert een toelatingsproef voor studenten geneeskunde en laat 2608 eerstejaars toe, vijfmaal meer dan nodig zijn en 2,5 keer meer dan de 1034 toegelaten Vlaamse eerstejaars. Hetzelfde geldt voor tandartsen : 481 Waalse tegenover 120 Vlaamse. De Vlaamse artsen zijn het beu, vooral omdat Vlaanderen zal betalen voor het Waalse teveel én voor de medische overconsumptie die dat teweeg zal brengen. Het Vlaams Geneeskundigenverbond stelt daarom voor het ingangsexamen ook af te schaffen in Vlaanderen, zodat Vlaamse artsen de gezondheidszorg overspoelen en de federale koe leegmelken. Waarom moet Vlaanderen altijd verantwoordelijk zijn, als het toch steeds als “niet-relaxed” of zelfs fascistisch wordt beschouwd ?
Het is niet moeilijk dat Wallonië relaxed is : 16 % van de Waalse vrouwen slikt kalmeermiddelen (tegen 6 % in Vlaanderen). De Waalse ziektekosten liggen trouwens veel hoger dan de Vlaamse.
De directeur-generaal van Fedasil Isabelle Küntziger is al ziek sinds augustus 2009. Eindelijk nam deze door de PS benoemde juriste ontslag.
Ze was overigens relaxed ‘ziek’ geworden uit degout over het nazistische opengrenzenbeleid van haar eigen PS.
In Wallonië zijn dubbel zoveel wanbetalers als in Vlaanderen. (5,8 % tegenover 2,8 %.)
De besparingen door minister van Oorlog De Crem, worden in Wallonië teruggedraaid, maar niet in Vlaanderen. Dat verbijstert zelfs La Libre Belgique. (20 januari 2010) “De boodschap van de Waalse regeringspartners MR en PS was duidelijk : Defensie mag snoeien, maar niet in Wallonië.” (De Standaard, 14 januari 2010)
De besparing- en hervormingsvoorstellen van minister van Justitie De Clerck worden door de PS tegengehouden. Maar los daarvan : “De Vlaamse balies laken de scheeftrekking in middelen tussen de Franstalige en de Nederlandstalige gerechtelijke arrondissementen.“ (De Standaard, 14 januari 2010)
La Libre Belgique liet door Naamse professoren de kostprijs van ministeriële kabinetten in België onderzoeken en kwam tot de slotsom dat een Vlaams kabinet gemiddeld slechts de helft kost van een Waals of een Brussels kabinet, waar er bovendien veel meer van zijn.
Per inwoner betaalt de Nederlander met 273 euro de grootste Europa-bijdrage, onmiddellijk gevolgd door de Belg met 227 euro en de Zweed met 194 euro. Maar herberekend voor de situatie van bezet België betaalt de Vlaming met 286 euro het meeste in heel Europa, gevolgd door de Nederlander en de Zweed. De Waal betaalt slechts 143 euro. Voor een dergelijke wanverhouding hebben de Ijslanders bedankt en bekwamen de Britten, de Oostenrijkers, de Duitsers, de Zweden en de Nederlanders aanzienlijke kortingen. Als bezet land bekomt Vlaanderen natuurlijk niets. En de Vlaamse collaborateurs Martens, Dehaene, Verafstoodt, Van Rompuy en Leterme gedragen zich natuurlijk als goede Europeanen.
Honing Albert II schold de laatste drie jaar 444 Franstaligen hun straf kwijt, tegenover amper 103 Nederlandstaligen.
Iets meer dan de helft van alle postkantoren in het Brusselse gewest wordt vervangen door “postpunten” in bedrijven, waar geen taaleisen gesteld worden, zodat de laatste plekken waar de taalwet nog geëerbiedigd werd stilaan verdwijnen in de Belgische hoofdstad.
Enzovoort…
Het is typisch dat de Franstaligen hun bezetting rechtvaardigen door deze voor te stellen als de historische reactie op de veel langer durende onrechtvaardige Vlaamse uitbuiting van Wallonië.
Hiervoor wordt altijd de mythe van de omgekeerde transferts gebruikt : Vlaanderen leefde 120 jaar op de kap van Wallonië.
Generaties lang wordt deze mythe Vlaanderen ingepeperd.
(Voorlopig raadt de Naamloze Achter Ons één werk aan dat deze mythe wetenschappelijk onderuit haalt : Juul Hannes’ “De mythe van de omgekeerde transferts”.)
In elk geval is het duidelijk dat men nooit kan verwachten dat Vlaanderen, wanneer het onafhankelijk wordt, een veilige rechtstaat wordt. Daarvoor werd het teveel geconfronteerd met de rechteloosheid onder de Franstalige bezetting. Men kan dat vergelijken met de chaos die heerst in Kongo en in Zuid-Afrika nog lang na hun onafhankelijkheid.
Een andere vraag voor het Vlaams verzet is of we, na het realiseren van de Vlaamse onafhankelijkheid, van ons Waals buurland, waarmee we dan al dan niet een confederatie kunnen vormen, publieke excuses moeten eisen ? Moet Wallonië expliciet erkennen dat het 120 jaar lang niet solidair was met het arme Vlaanderen en dat er sprake was van verregaande uitbuiting ?
Of heeft een staatsintellectueel als Marc Reynebeau gelijk, die meent dat zulke excuses alleen maar de polarisering versterken ? (De Standaard, 7 april 2010)
In dat laatste geval moet de Vlaamse Beweging misschien zijn excuses uit 2000 voor de collaboratie met de Duitse bezetter weer intrekken, omdat deze juist het Waalse beeld bekrachtigen van een rechts Vlaanderen ? We kunnen altijd zeggen dat onze excuses tot stand kwamen onder bedreiging tijdens de Franstalige bezetting.
-3- VLAANDEREN IS NATIONALISTISCH !
Als Marxist is N*A*O* ervan overtuigd dat de bevrijdingsstrijd ook op theoretisch vlak moet plaatsvinden.
Een van de zaken waarover hij zich oneindig druk maakt en die veel studietijd van hem eist is de heden ten dage algemeen verspreide foutieve perceptie van het nationalisme, dat ten onrechte overladen wordt met alle zonden van de wereld.
Voorlopig herhaalt de Naamloze enkel dat het nationalisme geen expliciete, maar een impliciete ideologie is, die zich kan enten op bekende ideologieën, zowel van rechtse als van linkse aard.
Men kan daarmee niet bedoelen dat nationalisme neutraal zou zijn, maar wel dat het niet rechtstreeks en inhoudelijk communiceert, maar eerder de emoties en de verbeelding aanspreekt.
Daarom is het een ideologie die bijdraagt om de kloof tussen het volk en zijn vertegenwoordigers te overbruggen.
Als popanalist verzet N*A*O* zich tegen de rationalistische technocraten, die alle passies willen bannen uit de politiek. De mens is wel degelijk gepassioneerd en heeft tegenstrijdige pulsies. Hij wil niet alleen een individu zijn ; hij wil zich ook identificeren met een “wij”.
Zolang men dit ontkent, zal het verlangen om op te gaan in de massa ondergronds voortwoekeren en zich, gevoed door populisme, onverwacht uiten als een scherp wij/zij-conflict.
Het nationalisme erkent dit verlangen en probeert het op de ongevaarlijke parlementaire scène te brengen.
Het nationalisme is dus juist een verzoenende kracht om de samenleving te organiseren, en is daarom moreel innovatief.
Het cultureel nationalisme is geen regressie, omdat het de actuele moderniteit niet verwerpt (dat zou de ondergang betekenen van een samenleving), maar deze herdefinieert door ze zich eigen te maken.
In Europa vervult Nederland duidelijk meer en meer de rol van gidsland(2), ondermeer omdat het zich zijn identiteit herinnert in zijn zoektocht naar bescherming tegen het globale neoliberalisme en zich terugtrekt in zichzelf.(3)
De Naamloze gebruikt niet graag het “argumentum ad verecundiam”, maar tegenover zijn antinationalistische ‘linkse’ vrienden haalt hij – ter illustratie – de Nederlandse Jan Marijnissen aan, die als stichter van de Socialistische Partij, ook veel invloed heeft in Vlaanderen.
Marijnissen neemt eerstdaags afscheid van de politiek met een boek tegen de globalisering, waarin hij de lof zingt van de Heimat als basis voor de verzorgingsstaat.
Links nationalisme !
Een boek om naar uit te kijken.
-4- NEDERLAND IS TEGEN DE ISLAM !
Nederland werd niet alleen Europees gidsland door zijn politieke positionering op internationaal en Europees vlak(2), maar ook omdat het terugkomt op zijn eerder beleden multiculturalisme en afstand neemt van de islamimmigratie.
Ofschoon honingin Beatrix in 1979 al zei : “Ons land is vol, overvol,” en de socioloog van Doorn tezelfdertijd Nederland niet als een ontmoetingsplaats van culturen en religies beschouwde, maar als een “kruitvat” (in : “ Nederlandse democratie”), werd de ommekeer pas in 2000 ingezet door Paul Scheffers essay “Het multiculturele drama”.
Volgens Frits Bolkestein duurde dat zolang vanwege Nederlands schuldgevoel over zijn medeplichtigheid aan de jodendeportaties tijdens wereldoorlog twee (in : “Overmoed en onverstand”).
Waarschijnlijk had het multiculturalisme nooit een groot draagvlak in de Nederlandse samenleving, maar kon dit afgekocht worden zolang de gevolgen van het liberale globalisme ook onzichtbaar bleven.
Paul Scheffer : “Wat het klassieke electoraat van de linkse partijen in de oude wijken van de grote steden al jarenlang aan den lijve had ondervonden, kwam pas op de agenda toen het water ging stijgen bij de middenklasse.” (In : “Het land van aankomst”)
Stilaan vond in Nederland een identiteitsdebat plaats, met dezelfde uitkomst als recent in Frankrijk : Wij, Nederlanders, zijn Nederlanders in tegenstelling tot de islamieten.
De multiculturele ‘verrijking’ vond niet plaats. Zelfs de meest recente generatie immigranten bezit de moslimidentiteit en nauwelijks de Nederlandse.
Het liberale vertoog dat de immigratie alleen maar economisch voordeel oplevert werd inmiddels volledig ontkracht. Het vangnet van de verzorgingsstaat en het uitblijven van een krachtig onthaal- en integratiebeleid waren ervoor verantwoordelijk dat de moslims zich terugplooiden op hun religieuze cultuur en zich juist niet op Nederland, maar op hun landen van herkomst richtten.
De moord op Theo Van Gogh in 2004 was het genadeschot voor het Nederlandse multiculturalisme.
Dit werd politiek vertaald, eerst in Rita Verdonks beweging “Trots op Nederland” en later door Geert Wilders radicale anti-islampartij voor de vrijheid.
In tegenstelling tot de nationale media, geeft zelfs links toe dat Wilders’ populisme niet verkeerd is. Elsbeth Etty: “Ten onrechte wordt Wilders ervan beschuldigd dat hij maar wat roept in het wilde weg. Hij draagt juist een consistente visie uit op het integratievraagstuk.” (NRC-Handelsblad, 11 maart 2008)
Jeroen Dijsselbloem (PVDA) geeft toe dat de mislukte integratie van de immigranten het belangrijkste verkiezingsthema is, “want dat is wat de samenleving onder spanning zet.” (HP/De Tijd, 19 maart 2010)
Omdat Nederlands ‘links’ natuurlijk niet zo radicaal als Wilders de islam wil uitbannen uit de samenleving, schuift het nu de oude seculier Joodse burgemeester van Amsterdam Job Cohen naar voor als bezadigde verzoener.
Zelfs als Wilders de verkiezingsstrijd verliest, hetzij door onvoldoende stemmen, hetzij door een coalitievorming zonder zijn PVV, dan blijft de achterliggende hoofdvraag of de islam in Nederland wordt gewenst ?
Het is niet duidelijk hoe deze niet meer te ontkennen polarisatie in Nederland zal evolueren. De illusie van de multiculturele samenleving keert in elk geval niet meer terug.
-5- BELGIE IS TEGEN DE ISLAM !
Zou België ten aanzien van de islam ook Europees gidsland kunnen worden ?
Onze Kamercommissie voor Binnenlandse Zaken heeft immers een wetsvoorstel aangenomen dat verbiedt om buitenshuis de boerka te dragen.
Hoogstwaarschijnlijk zal het parlement het voorstel aanvaarden, waarmee België het eerste Europese land zou zijn dat zo’n besluit neemt.
Frankrijk wil het Belgische voorbeeld volgen, maar durft niet goed om juridische redenen. (Met jurisprudentie zit België natuurlijk niet veel in.)
Ook Denemarken en Italië zijn dat van plan. (Italië wil in tegenstelling tot het schijnheilige België het religieus motief voor het dragen van de boerka in de wet zetten om te voorkomen dat ook Sinterklaas opgepakt wordt. In België zal Sinterklaas daarentegen vogelvrij worden.)
Duitsland wil een beperkt verbod in scholen.
Oostenrijk wacht nog, zolang er maar weinig boerka’s in het straatbeeld te zien zijn.
Zweden erkent het probleem, maar wil geen verbod, omdat het vreest dat vrouwen dan thuis opgesloten zullen worden.
Ondanks de polarisatie in Nederland, lijkt daar nog geen verbod aan de orde te zijn, alhoewel : “tegen zo’n sterk signaal tegen het islamisme kan geen weldenkende burger bezwaar hebben.” (NRC-Handelsblad, 1 april 2010)
-6- BELGIE IS TEGEN DE ISLAM, TEGEN FILIP DEWINTER EN PRO KABILA !
België mag dan al eens het gidsland zijn, het blijft een gevaarlijk zwalpend gidsland.
N*A*O* zegt dat niet om nog eens terug te komen op onze nationaalsocialistische traditie van beroepsverbod, beperking van vrije meningsuiting, paternalistische moralisering en cordon sanitaire – vaak ingeleid door het zelf discriminerende en illegaal werkende Centrum voor Gelijke Kansen -, maar wel om drie ‘fait divers’ onder de aandacht te brengen.
Een eerst feit is de overreactie van burgemeester Patrick op de verstoring van Benno Barnards lezing “Leve God, weg met Allah”.
N*A*O* wist gelukkig niet op voorhand dat deze lezing zou plaatsvinden, anders had hij die zelf verstoord, alleen al vanwege de stomme titel.
Domineeszoon Benno gaat tegenwoordig de islam te lijf met theologische argumenten. In tegenstelling tot Allah valt volgens Barnard best te praten met de God van Abraham (De Standaard, 2 februari 2008).
De Naamloze loopt niet al te hoog op met dergelijke boekenpraat. Overschatten niet alle monotheïsmen hun geschriften ?
N*A*O* heeft de indruk dat Benno nogal verteerd wordt door melancholie. “Zoek en gij zult gevonden hebben,” schrijft de Bijbel voor. Hij lijkt te hunkeren naar een duidelijke moraal en pleit voor een Europese schuldcultuur. Schuld is popanalytisch gezien natuurlijk wel een teken van normaliteit, maar niet van moderniteit. Schuld impliceert een tekort, terwijl we tegenwoordig met een teveel zitten.
N*A*O* is zelf voorstander van een Europese ‘Leitkultur’, maar die moet uitgevonden worden, niet ‘gevonden’. De Naamloze beschouwt trouwens het oorspronkelijke christendom als een vernieuwende en democratiserende politieke beweging, die helemaal niet monotheïstisch was.
De vraag is of we samen, op democratische wijze, uit het teveel geen nieuwe ethiek kunnen puren, die individuen werft voor één(4) Nieuw Europees Verhaal(5) ?
Hoe dan ook, de Naamloze Achter Ons had Benno graag toegeroepen dat God er niet meer toe doet, maar wel ons geloven-in-iets.
Het probleem is echter dat N*A*O* Benno’s herkansing niet meer durft bijwonen, laat staan er de orde van te verstoren.
De Patrick, die toch baas is van de Antwerpse politie en de openbare veiligheid zou moeten kunnen garanderen(6), is blijkbaar zo geïntimideerd door wat er allemaal gebeurt in gidsland Nederland, dat hij met groot misbaar naar de rechter liep, die – zonder tegensprekelijk debat – besliste dat wie nog een lezing van Benno verstoort 25.000 euro aan zijn been heeft. En dat heeft de Naamloze er niet voor over.
In vergelijking met Nederland is onze debatcultuur al niet veel zaaks, maar deze rechterlijke uitspraak op vraag van de Patrick dreigt het nog erger te maken.
* * *
Een tweede feit betreft een lezing door Filip Dewinter, die onlangs eveneens verstoord werd. Deze keer door ‘linkse’ betogers.
En natuurlijk geen haan die erom kraaide…
* * *
Het derde feit dat N*A*O* wil aanklagen is de eis van de federale regering dat de twee festivals van de Afrikaanse film in Leuven en in Brussel geen films spelen die een negatief beeld ophangen van Kongo. De regering dreigt ermee de subsidies van de festivals in te trekken als men de betroffen Haïtiaanse films over Lumumba en Moboetoe toch vertoont.
Deze eis kadert natuurlijk in de nieuwe Kongo-politiek van honing Albert II en de CD&V collaborateurs.
N*A*O*’s inziens kan men België dus bezwaarlijk nog “gidsland” noemen.
-7- DUITSLAND IS TEGEN EUROPA !
Misschien wordt ook Duitsland gidsland ?
De recente Griekse monetaire crisis maakte duidelijk dat de verstandhouding tussen Duitsland en Frankrijk niet meer is wat ze geweest is.
Tegenover Europa gaat Duitsland de weg op van Nederland. Hoe deze zaak verder ook evolueert : “Nederland zit in het Duitse kamp.” (De Volkskrant, 26 maart 2010)
België zat ooit ook in het Duitse kamp. In de jaren ’90 koppelde gouverneur Verplaetse van de Nationale Bank onze frank aan de Duitse mark en onze economie fleurde op.
Dit werd hem uiteindelijk weer verboden door het Franstalig Belgisch establishment, dat onlangs ook de verkoop van Fortis aan Duitsland verbood, zodat het naar BNP Parisbas ging.
Als dank werd de Belgische premier Van Rompuy tot zeer goed betaalde Europese butler bevorderd.
Toch weerde de Duitse kanselier Merkel Van Rompuy uit de Duits-Franse onderhandeling over Griekenland omdat ze oordeelde : “Die staat te dicht bij Parijs.” (De Standaard, 26 maart 2010)
Bij een eventueel Europees conflict tussen Frankrijk en Duitsland, zal de grens tussen beide machtsferen in Brasschaat liggen, waar veel Nederlanders eigendommen bezitten.
Daarom is het belangrijk dat Vlaanderen – los van België en los van CD&V – positie kiest in dit Europees debat.
Hoe dan ook, voor Griekenland dreigt een scenario vergelijkbaar met Argentinië. Door een eventueel Grieks faillissement zou de euro in gevaar komen, waardoor Duitsland – dat toetrad tot de eurozone omdat dat de Franse voorwaarde was voor de hereniging van Oost- en West-Duitsland – zou moeten meebetalen voor deze Zuid-Europese knoeiers.
Uiteindelijk is “het grote probleem dat in Duitsland de perceptie overheerst dat de euro niet goed is voor het land.” (de Grauwe in De Morgen, 28 maart 2010)
De Duitsers hebben de indruk dat ze “verwoed hoogwaardige machines in elkaar zitten te knutselen, terwijl de Fransen (en andere Zuid-Europeanen) een pernod drinken op een zonnig terrasje of jeu de boules spelen.” (De Tijd, 27 maart 2010)
Zou na Griekenland nog een ander Europees land onderuit gaan (bijvoorbeeld Italië, of – waarom niet ? – de bananenrepubliek België) dan is het duidelijk dat Duitsland zal weigeren ter hulp te komen, zodat de Europese monetaire unie én dus de Europese constructie zelf ten onder gaan.
Duitsland aanvaardt niet meer zomaar Franse bevelen. Wilfried Martens : “De publieke opinie is omgeslagen. Je hebt daar nu een sterke eurosceptische stroming, zeker bij de jongeren.” (De Standaard, 27 maart 2010)
Het feit dat bondskanselier Merkel van Oost-Duitsland afkomstig is, is niet onbelangrijk.
“Tegenwoordig zit er een bondskanselier rond de tafel die in de eerste plaats aan de belangen van het Duitse volk denkt.” (Frankfurter Allgemeine, 26 maart 2010)
Een vrouw naar N*A*O*’s hart.
Net zoals de Nederlanders, hebben de Duitsers een ernstig schuldcomplex, sinds Hitlers Derde Rijk.
Dankzij het marxisme konden Oost-Duitsers als Merkel dit schuldgevoel afwerpen door het kapitalisme als grote schuldige aan te duiden.
In elk geval evolueert Europa naar het Europa van de economisch sterkere staten, waarbij meer en meer landen de Franse dominantie afwijzen en zich aansluiten bij Duitsland.
Gidsland Nederland volgt Duitsland onvoorwaardelijk.
-8- GRIEKENLAND IS EFEBOFIEL !
Wat is er toch aan de hand met de katholieke kerk ?
De kerk zit volledig in de verdediging naar aanleiding van seksschandalen, terwijl amper 1 % van de 400.000 priesters in de wereld beschuldigd wordt van seksueel misbruik en seksueel misbruik van kinderen veel meer voorkomt buiten katholieke kringen, namelijk in scholen en in lekenomgevingen.
N*A*O* heeft de indruk dat ‘links’, dat – zeer tegen zijn zin - de islamkritiek niet meer kan ontlopen, ter compensatie en om zich af te reageren maar weer overgaat tot de oude religiekritiek.
De Naamloze herinnert eraan dat men nog niet zolang geleden, in het zog van de homoseksuele bevrijdingsbeweging en van het streven om de censuur van pornografie op te heffen, probeerde de pedofilie te dediaboliseren.(7)
Tijdens de seksuele revolutie van de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw was de “efebofilie” in de mode.
Deze oud-Griekse gewoonte om knapen met ontluikende mannelijkheid toe te vertrouwen aan oudere heren maakte toe weer opgang.
Juist deze extreem progressieve opvoedingsideologie drong natuurlijk ook door in katholieke kringen, zodat seksuele omgang met kinderen toen zeker niet zo schokkend en schandalig werd beschouwd als tegenwoordig het geval is.
Misschien kan Griekenland op dit punt gidsland zijn ?
Aldus sprak N*A*O* :
‘Hoe onwetender hoe dogmatischer (XIX)’,
Cork, 12 april 2010
(1) Vandaag werd dit idee toch in de pers gelekt.
(2) Gidsland op het vlak van het bepalen van zijn positie op internationaal vlak (zie : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/03/naos-questions-aux-belgicistes-xvii.html ) en op Europees vlak (zie : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/03/naos-questions-aux-belgicistes-xviii-op.html ).
(3) N*A*O* stelt voor om de Europese vlag te verrijken met een afbeelding van een huisjesslak binnen de sterrencirkel. De slak symboliseert de onthaasting van de Europese levenswijze. Het Europees belang van individuatie wordt uitgedrukt door haar secreet. De regionale veiligheid door het slakkenhuis.
(4) Het “één” benadrukt dat het geen multiculturalisme betreft, maar integendeel een krachtige politiek, waarin zwaar geïnvesteerd moet worden : een echt integratiebeleid.
(5) Dit verhaal heeft zeker een reële, een symbolische en een verbeeldingscomponent, die misschien - in de Europese confederale of regionale context – met nog een vierde component tot individuatie moet leiden. Om het verhaal tot leven te brengen, kan men gebruik maken van de rite, de mythe en de fantasie.
(6) Benno liet zich trouwens terecht beschermen door de lijfwacht van Filip Dewinter.
(7) N*A*O* deed dit al bij de arrestatie van Roman Polanski in het najaar van 2009 : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/11/de-naamloze-achter-u-is-een-pedofiel.html .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten