N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, vraagt zich af of het inderdaad niet beter is dat wij Belgen op vervroegd pensioen gaan ? We zitten toch maar te wachten in plaats van te werken.
-1- MICHEL DAERDEN OP PENSIOEN ?
Onze van corrupte beschuldigde Franstalige minister van Pensioenen Michel Daerden wil niet dat de wettelijke pensioenleeftijd opgetrokken wordt, maar wel dat we in België effectief langer werken dan we nu gewoon zijn.
In elk geval denkt hij zelf niet aan aftreden : “Ik ben zestig jaar. Ik kan nu toch niet weggaan en stoppen met werken ? Ik moet het goede voorbeeld geven.” (De Standaard, 27 maart 2010)
Dit vertoog, Dames en Heren, is exemplarisch voor het Belgisch surrealisme. De linkse vermomming van rechts. Zoals Leterme in plaats van de Brabançonne de Marseillaise zong.
Volgens een jaarlijkse peiling heeft 83 % van de Belgische bevolking geen respect meer voor de politieke klasse. Yves Desmet meent dat de reden hiervoor is dat “nooit eerder verkiezingsbeloftes zo nadrukkelijk niet nagekomen werden.” (De Morgen, 18 maart 2010)
Eén van die beloftes werd gedaan door de man van 800.000 voorkeurstemmen, Yves Leterme, die in 2007 verklaarde : “Ik ga niet in een coalitie zonder staatshervorming. Voor ons is dat een breekpunt.” (De Standaard, 7 juni 2007)
Behalve de aanwezigheid van al die onfatsoenlijke mensen in de politiek, hekelt Yves Desmet ook de berusting van onze politici in een lethargie, “die het milieu lijkt overmand te hebben.”
Onder het motto van de “roestige vadsigheid” wordt dit cynisme openlijk beleden, zonder dat ooit een politicus verantwoordelijkheid neemt, laat staan ontslag neemt.
Zelfs de politiek benoemden, zoals de toplui van de Belgische Spoorwegen (daar geplaatst door S.P.a, Open VLD en CD&V en hun Waalse tegenhangers : een exacte afspiegeling van onze ondemocratische federale regering, namelijk met een Waals overwicht), zijn onafzetbaar en beginnen pas zeer langzaam te bewegen na twee treinrampen met tientallen doden.
(Als ze niet terug indutten, zal ons spoor tegen 2030 beveiligd zijn… En tot die tijd zullen we zelfs niet meer mogen klagen over treinvertragingen, die nu eenmaal de prijs zijn die we moeten betalen als we een veilig spoor willen. De onaantastbaren zeggen ons duidelijk dat we moeten weten wat we willen. ’t Is ’t een of ’t ander !)
En de Vlaamse boer wacht, terwijl de Waalse sukkelaar lacht.
-2- ALBERT II OP PENSIOEN ?
Terwijl de zestigjarige Daerden niet op pensioen wil gaan, wil de bijna 76-jarige honing Albert II dat wel.
Waarom denkt u anders dat gelijktijdig in De Standaard en La Libre Belgique de reeks “De macht van de kroon” verscheen ?
In het kader van deze reportage gebeurde weliswaar een enquête bij 2500 Belgen en werden ook politici naar hun mening gevraagd.(1)
Maar men moet weten dat La Libre Belgique de krant is die het Hof leest en dat de baas ervan, Dominique Le Hodey, en zijn vrouw intieme vrienden zijn van onze honing en honingin, met wie ze vaak op hun jacht in Italië vertoeven.(2)
Nu wordt het al wat duidelijker wat men wil bereiken met de reeks “De macht van de kroon”.
Albert II wil alvorens op pensioen te gaan, de Belgische monarchie veilig stellen. Hiervoor bedacht hij met zijn vriend deze journalistieke serie.
Behalve bier en voetbal, zoals Leterme het plastisch uitdrukte, houdt immers enkel nog onze honing België samen.
Honing Albert is zijn rotjob beu en wil dus op pensioen, maar eerst wil hij zijn Franstalige vrienden (en ongetwijfeld ook zichzelf) nog ter wille zijn door het voortbestaan van België en daarmee van de steeds toenemende transferts van Vlaanderen naar Wallonië te garanderen.(3)
“Een halve eeuw geleden waren de Franstaligen – vooral de Walen – republikeins en de Vlamingen koningsgezind. Vandaag wil driekwart van de Franstaligen het behoud van het Koningshuis en amper de helft van de Vlamingen.” (De Standaard, 27 maart 2010)
Alberts opvolger is zijn eigen zoon Filip, in wie hij en zijn vrienden echter weinig vertrouwen hebben. (Ironisch genoeg hebben de Vlamingen meer ‘vertrouwen’ in Filip dan de Franstaligen. Of zou dat sarcastisch zijn ?)
Dus om de monarchie niet in opspraak te laten brengen door zijn opvolger kroonprins Filip, is Albert II voorstander geworden van het ceremonieel honingschap.
Terwijl Vlaanderen al meerdere jaren zo’n protocollair honingschap voorstelt, en de Franstalige partijen hiertegen altijd hun veto stelden, kiest de Franstalige elite nu toch eieren voor haar geld en doet via La Libre en De Standaard kond van haar bereidheid om de grondwet te herzien met betrekking tot de rol van de honing.
Binnenkort zit Albert II op zijn jacht en mag Filip I optochten bijwonen en linten doorknippen.
Toch zal onze toekomstige ceremoniële honing zelfs dan op zijn woorden moeten letten.
Het ziet er dus naar uit dat België uiteindelijk op weg is naar de afschaffing van de monarchie en dus naar zijn opsplitsing…
… zoals een democratie betaamt.
-3- BELGIE OP PENSIOEN ?
Voor hij op pensioen gaat wil Albert II ook nog een bezoek brengen aan Kongo.
Het is bekend dat Kabila en zijn trawanten niet echt geïnteresseerd zijn in België, zodat het niet anders kan dan dat het initiatief voor dit bezoek van onze honing zelf komt.
De Franstalige pers vindt dat “België” zware schade leed door het ministerschap van Karel de Gucht, die de Kongolese leiders steeds verweet het niet nauw te nemen met de mensenrechten.
Voor de franstaligen gaat het daarbij niet alleen over onze betrekkingen met Kongo, maar opnieuw over het voortbestaan van “België” zelf, dat zonder Kongo niets meer zou betekenen op het wereldtoneel, hetgeen dan weer koren op de molen zou zijn van de Vlaams-nationalistische separatisten. (Le Soir, 6 maart 2010)
“De koning gaat naar Kongo om een laatste parfum van Belgische grandeur te verspreiden, als signaal tegen de flaminganten.” (De Tijd, 13 maart 2010)
Dit idee leeft zeker bij de honinklijke kabinetschef Van Yperseele en bij diplomaten rond Van Rompuy, zoals Grauls en Van Daele, en men mag daarom veronderstellen dat het initiatief voor Alberts deelname aan de viering van de 50-jarige Kongolese onafhankelijkheid genomen werd door het Hof en zijn diplomaten, die ook concreet baat hebben bij wat wereldprestige.
Ongeveer het eerste wat Herman Van Rompuy deed als Belgisch eerste minister (na zijn broedermoord op Leterme) was trouwens de door de Gucht aangerichte schade herstellen.
Naast het internationaal symbolisch belang voor België van goede banden met Kongo, versterken deze ook het beeld van België als francofoon land.
Het is geen toeval dat Frans Van Daele (samen met Etienne Davignon) slaagde als het brein achter de stille maar succesvolle diplomatie bij de benoeming van Van Rompuy als de Franse belangen dienende Europese “president”(4) ; en evenmin dat Van Daele nu Van Rompuys kabinetschef is.
De vraag is echter of het nakende bezoek van Albert aan Kabila geen averechtse effecten zal hebben ?
Kabila zal het Belgisch bezoek als een legitimatie gebruiken van zijn regime van corruptie, geweld en schending van de mensenrechten, hetgeen België toch geen echt proper visitekaartje bezorgt.
Ook intern in België wordt nu het beeld versterkt van het cynisme van Franstalige politici als Onkelinx en Milquet en de lafhartigheid van types als Van Rompuy en Vanackere.
-4- WALLONIE OP PENSIOEN ?
Er zal, net zoals bij de spoorwegen, nog een tweede gasramp moeten gebeuren alvorens een Belgische atlas van ondergrondse leidingen aangelegd zal worden.
’t Is te zeggen : na de ramp van Gellingen zette Vlaanderen zich aan het werk, zodat vijf jaar later de atlas er is… maar alleen voor Vlaanderen.
De atlas stopt namelijk aan de taalgrens.
Ondanks de zwellende geldtransferts voeren de Franstaligen geldgebrek aan als excuus.
***
Tegenover de 1200 flitspalen in Vlaanderen, werken in Wallonië eindelijk ook al vier flitspalen !
Maar een van de vier flitst pas vanaf 140 km/uur en een tweede pas vanaf 150 km/uur.
Het parket van Charleroi zegt “niet overspoeld te willen worden” door massale overtredingen en de vele PV’s die dan moeten gemaakt worden.
-5- NEDERLAND WERKT
EN VLAANDEREN ?
Geïnspireerd door de eventuele “Anschluss” van Vlaanderen bij Nederland, formeerde de Naamloze Achter Ons een Vlaams-Nederlandse rockgroep, de “Commotion Band”, waarmee hij dit weekend een eerste succesvol optreden had in Wilhelminadorp in het prachtige Zeeland.
In afwachting van de show bladerde hij wat in Paul Scheffers boek “Het nut van Nederland”.(5)
In dit boek heeft Scheffer het over het conflict tussen de Europese eenmaking en de Nederlandse soevereiniteit.
“Wie nu de nationale staat opgeeft, moet wel beseffen welke historische gewichten aan het schuiven gaan.”
N*A*O*, zelf groot voorstander van de echte Europese Geest (zijnde de terugkeer van de materie in de geest(6)), is niet te beroerd om toe te geven dat zolang Europa niet echt democratisch functioneert, het zeer gevaarlijk is om antinationalistisch te zijn.
De actuele eurofans, waaronder de belgicisten – ’t is te zeggen de verdedigers van het niet-land België -, dreigen de nationale staat als drager van democratie, rechtstaat en sociale bescherming op te offeren.
Scheffer schreef in 1996 ook dat eens de bevolking dit zou inzien, ze zich van Europa zou afkeren.
In 2005 kreeg Scheffer gelijk, wanneer Nederland zich in een referendum tegen de Europese grondwet keerde.
De Nederlandse politici lieten Scheffers advies voor wat het was, zodat het referendum van 2005 een zuivere blamage werd voor de Nederlandse politieke elite, die de Europese grondwet wel goedkeurde.
En erger nog, zelfs na deze afwijzing door het Nederlandse volk, bleef ze vasthouden aan de ondemocratische Europese constructie, waarin het beleid wordt afgesproken tussen Duitsland en Frankrijk en waarbij de kleine landen miskend worden.
Ondertussen wordt duidelijk dat het Nederlandse volk, dat zich in 2005 al tegen Europa kantte, zich nu tegen de politieke kaste keert.
En Geert Wilders’ PVV is bezig om al deze kiezers voor zich te winnen.
Onder de druk van het nieuw opbloeiend Nederlands nationalisme, kunnen de Nederlandse vertegenwoordigers in het Europees parlement (waarin de eurosceptische PVV vier zetels heeft) een “federaal” verenigd Europa niet meer verdedigen en steunen ze enkel nog Europese beslissingen, die het Nederlands belang dienen, net zoals de grote Europese landen eigenlijk doen.
De door Amerika bevorderde toetreding van Turkije tot de Europese Unie(7), zou bijvoorbeeld zeker op een Nederlands veto stuiten, met alle gevolgen dien.
Nederland werkt dus en is “niet bereid het buitenlands beleid, dat het bot en merg van de nationale soevereiniteit vormt, op grote schaal naar de Unie over te hevelen.” (Mia Doornaert in De Standaard, 18 januari 2010)
De Nederlandse houding tegenover Europa, herhaalt zich ook tegenover het Amerikaans imperialisme.
In februari viel de Nederlandse regering over de kwestie van de Nederlandse steun aan de Amerikaanse oorlog tegen Afghanistan.
Nederland keert zich dus af van Europa én van Amerika. Het keert zich in zichzelf en probeert weer neutraal te worden.
Dit schijnt de Naamloze Achter Ons een heel avontuur toe in deze geglobaliseerde en steeds ondemocratischer wordende wereld !
Dat is wat anders dan dit niet werkend niet-land België, dat zowel pro-Europees, als pro-Amerikaans is. Op 19 maart besliste de Belgische regering – zonder parlementair debat – dat onze troepen een jaar langer in Afghanistan blijven. Geen vredesbeweging te bespeuren : geen haan die erom kraait.
En waar zitten de pacifistische revolutionairen in Vlaanderen ?
In Nederland noemt Wilders zichzelf “revolutionair”.
Voorlopig kan niemand daar iets tegen inbrengen, want Wilders is de enige die zegt de machtsstructuren door andere te willen vervangen.
Vlaamse autonomie, al dan niet in een Belgische confederatie, zou ook revolutionair zijn, omdat daarmee de machtstructuur van het francofone establishment vervangen zou worden door een democratisch Vlaanderen.
De Vlaamse revolutionairen zitten echter niet bij N-VA, dat reformistisch is en collaboreert met het bestaande regime.
Zitten de Vlaamse revolutionairen dan bij het Vlaams Belang, dat het woord “revolutionair” nooit over de lippen krijgt ?
Nochtans is het Vlaams-nationalisme van het Vlaams Belang wel degelijk revolutionair.
Jammer genoeg zijn deze revolutionaire doelstellingen ook in het niet aan de macht deelnemende Vlaams Belang verloren gegaan…
Aldus sprak N*A*O* :
‘Hoe onwetender hoe dogmatischer (XVIII)’,
Wilhelminadorp, 28 maart 2010
(1) N*A*O* maakte al reclame voor een schitterend artikel hierover van de hand van Bruno Valkeniers, dat om politiek correcte redenen natuurlijk door De Standaard geweigerd werd : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/03/onze-toekomstige-honing.html .
(3) De transferts in de sociale zekerheid van Vlaanderen naar Wallonië stegen in 2009 tot 5 miljard euro. Aangezien de Belgische regering niet werkt, zullen deze overdrachten jaarlijks met 100 à 200 miljoen euro toenemen.
(4) Niet lang geleden stemde Angela Merkel in met de benoeming van Van Rompuy tot butler van Duitsland en Frankrijk vanwege zijn “keeping up appearances” gehalte (zie : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/11/naos-questions-aux-belgicistes-xi-naos.html), maar dat heeft ze zich vorige week al berouwd. Voor de Europese “top” van 25 maart stemde Merkel in met een voorafgaand gesprek met Sarkozy, onder haar expliciete voorwaarde dat Van Rompuy er niet bij zou zijn. Ze was namelijk zeer ontstemd dat Van Rompuy de dag ervoor met Sarkozy was gaan konkelfoezen.
(5) Paul Scheffer werd in 2000 internationaal bekend als aanzwengelaar van het migratiedebat in Europa. (Zie : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/11/naos-multi-culti-synthesis.html.) Maar in 1996, toen hij het boek publiceerde, was hij adviseur van de PVDA.
Dit weekend overigens publiceerde Scheffer een fantastisch essay over links, rechts en populisme in de politiek – helemaal in de lijn van N*A*O*’s denken, ook over Nederland als internationaal gidsland : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2010/03/links-rechts-en-populisme-in-de.html.
(6) Zie hiervoor bijvoorbeeld : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/09/naos-f-art-theory-ii-christina-kokou.html.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten