Misschien gebeurde het al, maar N*A*O* vraagt zich na Pasen af wat een confrontatie tussen de twee kerkvaders Paulus en Thomas van Aquino zou opleveren ?
Zeker in het licht van Paulus’ uitspraak dat de kennis zal verdwijnen.
Eigenlijk beschouwde Paulus de Joodse Wet en de Griekse filosofie als twee kanten van dezelfde medaille, als de Joodse uitzondering op de Griekse regel. Beide keerde hij de rug toe en stelde de universele mogelijkheid van een wedergeboorte voor iedereen in de plaats.
In het derde deel van N*A*O*’s F*** art-theorie(1), wordt Thomas van Aquino opgevoerd als de scholasticus die zich via de Islamitische filosofen tot de Grieken wendde.
Sint Thomas’ denksysteem draagt de sporen van de filosofische beweging die hij maakte. Als neoplatonist behield Thomas de massieve systematiek, maar de sublieme ordening ervan gebeurde door middel van logische deducties en was geïnspireerd door Aristoteles, Avicenna, Algazel en Averroes.
Volgens N*A*O* zijn er dan ook minstens twee lezingen mogelijk van het thomisme. Aan de ene kant is er de orthodoxie, die door middel van objectieve methoden en zeer wetmatig de ‘waarheid’ zoekt, maar tegelijk sterk sublimeert en bereid is zich neer te leggen bij de schijn : dat is het SINTHOMAQUINISME.
Aan de andere kant is er de subjectieve Sint Thomas die met Aristoteles de eenheid van lichaam en ziel accepteert en dus de orthodoxie op het spel zet. Dit is voor de Naamloze Achter Ons het onwetmatige SINTHOMAMOET, dat relativiteit en complexiteit tegenover de schijnbare ‘waarheid’ plaatst.
Thomas’ interessante begrippentrio “integritas”, “consonantia”, en “claritas” kan op sinthomaquinistische, maar ook op sinthomamoetische wijze geïnterpreteerd worden. Het doorgaans sinthomaquinistisch, als goddelijke uitstraling opgevatte “claritas” wordt in het sinthomamoetisme gebruikt als concept van transparantie, dat de basis vormt voor participatiemodellen en democratie.
Het is zeer goed denkbaar dat Paulus voorstander zou zijn geweest van het SINTHOMAMOET. Hij verdedigde in Athene immers noch geprivilegieerde, voorwaardelijke onsterfelijkheid, noch feitelijke.
Paulus stond voor de universele, democratische, revolutionaire verrijzenis als mogelijkheid voor ieder van ons.
We moeten enkel stoppen met ons op iets te beroepen en met ons vragen te stellen. In de plaats moeten we ons geloven-in-iets verkondigen.
* * *
Iedereen weet dat België een land is waarin niet veel rekening wordt gehouden met de Wet.
Het is dan ook niet meer dan normaal dat Franstalige politici Vlamingen fascisten noemen en Vlamingen omgekeerd Franstaligen Belgisch nationaal-socialisten.
Maar hoe zit het met de Belgische nationalisten onder de Vlamingen ?
Hun uitgangspunt – de Belgische pacificatiedemocratie – is idealistisch en vergelijkbaar met de marxistische doctrine.
Belgicisten geloven een rationele uitweg gevonden te hebben uit het nationalisme, dat ze als opium voor het volk beschouwen.
Omdat ze de politiek zo compliceren werden ze echte technocraten, die niet moeten onderdoen voor de optimistische ingenieurs van Silicon Valley, die echt geloven dat een nieuw collectief (eventueel Belgisch) bewustzijn zal verrijzen uit de verzameling van de internet- of België-gebruikers.
Volgens N*A*O* werden deze ‘totalitairen’ daarmee echter zelf religieus.
Een van de grote helden van Silicon Valley is Alan Turing, die een niet te onderschatten rol speelde in de overwinning op de nazi’s (waarmee onderandere flamingantische activisten collaboreerden) in de tweede wereldoorlog, omdat hij met een der eerste computers de geheime “Enigma-code” van de Duitsers kraakte.
Belgicisten vinden het wellicht tof dat Turing in hun kamp zit.
(Daarom herinnert de Naamloze eraan dat de homofiele Turing zichzelf het leven benam, nadat hij onder druk massa’s vrouwelijke hormonen slikte en depressief werd. Veel gezelliger dan bij de nazi’s was het dus niet bij de geallieerden voor homo’s.)
Waarschijnlijk omdat Turing ten gevolge van de hormonenkuur vrouwelijk werd, begon hij na te denken over het Victoriaans spelletje, waarbij een man en een vrouw zich verstoppen en een derde hun geslacht moet raden enkel op basis van geschreven notities die uitgewisseld worden.
Vlak voor zijn dood verving Turing de vrouw door een computer en ontwierp zo de Turing-test.
Als men geen verschil meer ziet tussen berichten van een mens en van een computer, heeft die computer dan een bewustzijn ? Heeft de computer dan dezelfde rechten ?
(Of afgeleid : heeft een Belg dezelfde rechten als een Vlaming of een Waal ?)
Maar de Turing-test wordt door de techneuten verkeerd geïnterpreteerd. De test toont immers aan dat de vaststelling van intelligentie en bewustzijn relatief is : dit wil zeggen dat er een mens voor nodig is (bijvoorbeeld een Vlaming of een Waal) om dit vast te stellen !
In Silicon Valley, maar ook in Brussel, loopt er trouwens heel wat volk rond dat maar al te graag zijn eigen normen over intelligentie wil verlagen, alleen al om de computer slim te doen lijken.
Omdat artificiële intelligentie ons, net zomin als het Belgisch systeem, nog niet veel opleverde, verschuift de aandacht nu naar Wikipedia-achtige of samenwerkingsfederalistische zaken, zoals globaal verbonden “computer-wolken”.
Natuurlijk : achter Wikipedia schuilen wel degelijk echte mensen, zoals Vlamingen en Walen.
Al deze technocraten en Belgische staatsintellectuelen lijden aan de orakelillusie. Omdat de mensen die aan de oorsprong liggen onzichtbaar zijn, geloven ze in een bovenmenselijke geldigheid.
De Heilige Schrift werkt op dezelfde manier…
* * *
Computerwetenschappers en belgicisten delen nog een andere fascinatie : schaken.
Dat is niet verwonderlijk. Schaken was oorspronkelijk, zoals de computer, een oorlogsinstrument en diende als virtuele gevechtsimulatie.
Schaakregels zijn eenvoudig en toch is het een moeilijk spel, waarvan de grenzen bijlange nog niet bereikt werden.
Een hele uitdaging dus voor de artificiële intelligentie beweging.
Wanneer de computer “Deep Blue” in 1997 Gary Kasparov overwon, dacht men echt dat er iets fundamenteel veranderd was.
N*A*O* gelooft hier niks van. De overwinning was mogelijk dankzij de superkracht van “Deep Blue” én dankzij de zeer heldere en gesofisticeerde beslissingsbomen die het programmeurteam er invoerde.
De reden waarom Kasparov de wedstrijd verloor was psychologisch : hij was bang geworden van “Deep Blue” (tegen welke hij eerder al gewonnen had). In feite werd hij onderworpen aan een Turing-test, zodat hij begon te twijfelen of een machine inderdaad geen bewustzijn kan hebben…
Kasparov vergat dat niet een test, maar enkel hijzelf kan beslissen of iets of iemand bewustzijn heeft.
De confrontatie met een subjectieve tegenstander is nodig om op hoog niveau te schaken. Als men voor een onbewogen machine zit, dan begint men er waarschijnlijk serieus op los te fantaseren. Kasparov liet zich intimideren door zijn eigen fantasie.
We gaan allemaal die weg op, zeker hier in België. Wanneer we geconfronteerd worden met een te ingewikkeld (staats)apparaat, vragen we ons niet meer af hoe we het apparaat bruikbaarder kunnen maken. Neen, we buigen ons hoofd en verwijten onszelf niet verstandig genoeg te zijn.
Ach wat, “Deep Blue” en België zijn zombies : ze hebben geen bewustzijn, maar ze tonen dat niet.
De vraag is natuurlijk of de zombies ons leven niet kunnen gaan beheersen, als er maar genoeg optimistische staatsintellectuelen, Walen en Vlamingen, rondlopen, die individueel bewustzijn of vrije wil onbelangrijk vinden ?
Zou de mens – zij het Waal of Vlaming – zijn leven willen geven voor een idee ?
Of zal hij in zichzelf geloven ?
Het zou toch kunnen dat hij echt is ?
* * *
Zelfs al hebben veel sciencefiction reeksen vaak iets steriel en escapistisch, tegelijk hebben ze een lange traditie van maatschappijkritiek.
De ‘remake’ van Battlestar Galactica is daar een schitterend voorbeeld van. Men zou het “realistische sciencefiction” kunnen noemen, die netelige vragen stelt. Wat betekent vrijheid in een natie die aangevallen wordt ? Wat zijn de grenzen van de vrijheid ? Wie heeft gelijk ? Wie ongelijk ? Kies je voor de verkeerde kant ?
Het oorlogsschip Battlestar Galactica gaat op zoek naar het beloofde land, nadat de mensheid aangevallen werd door gelovige zombies.
N*A*O* kijkt nauwelijks TV, maar deze serie zal hij niet missen. Hij bekeek al vijf episodes van het derde seizoen.
Officier Anastasia Dualla
Enkele maanden geleden eindigde het tweede seizoen met de verkiezingsoverwinning van Baltar, die als wetenschapper-president even hard geloofde in de maakbaarheid van een artificiële staat (waarin iedereen thuishoort, dus ook zombies), als de Cylons (dat zijn de zombies) geloven in hun plicht om de resterende decadente mensheid terug tot God te brengen. Het resultaat was dat men de zoektocht naar het beloofde land opgaf en Nieuw Caprica stichtte.
In geen tijd werd Nieuw Caprica overgenomen door de gelovige zombies. Enkel Battlestar Galactica kon (een tweede keer) ontsnappen.
Baltar restte nog de mogelijkheid om een samenwerkingsfederalisme op de been te brengen, maar hij dreef af naar verraad en machtsmisbruik.
Het derde seizoen begint dus met de zombiebezetting, waartegen het verzet steeds beter georganiseerd wordt.
Het verzet begint zelfs gebruik te maken van een voor zombies normale taktiek : zelfmoordterreur.
Ondertussen besluit kapitein Adama van de Battlestar om terug te komen naar bezet Caprica en het verzet te steunen. Om dit onuitvoerbaar geachte plan in goede banen te leiden, stuurt hij zelfs de vermenselijkte zombie (!) Sharon ‘Boomer’ Valerii als verbindingsofficier.
Zoals te verwachten was, slaagt Adama in zijn opzet en wordt het volk gered.
De laatste episode die N*A*O* voorlopig zag, behandelde de afrekening met de collaboratie.
Omdat het niet om rechtstreekse collaboratie met een vreemde bezetter gaat, maar met de zelf collaborerende regering, deed deze episode de vraag rijzen wat Vlaanderen zal doen met de belgicisten, wanneer het een onafhankelijke republiek wordt ?
De nieuwe regering veroordeelt de repressie echter zeer scherp en kiest voor verzoeningscommissies, zoals in Zuid-Afrika na de apartheid.(2)
(Ondertussen moet ex-president Baltar voor een zombie-tribunaal verschijnen : hij verraadde zijn volk… dus blijft hij wel degelijk een mens !)
Aldus verrees uit N*A*O*,
“Weinig geloof hebben, is geen geloof hebben (II)”,
Nau Nau, 8 april 2010
(2) Lees het binnenkort te verschijnen “Niets liever dan zwart” van Antjie Krog (Contact).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten