Officier Anastasia Dualla
Gisterenavond bekeek N*A*O* de zesde episode van Battlestar Galactica (derde seizoen).
Na de bevrijding van het verzet tegen de vals federalistische Cylon-zombies, bleef wetenschapper-president Baltar in Cylonhanden. Het overlevingsinstinct van deze samenwerkingsfederalist is zo sterk, dat hij – sneller dan zijn schaduw, nog voor hij het volk zelf ervan ingelicht had – het door hemzelf uitgewerkte plan om het beloofde land (de Aarde) te bereiken aan de Cylons verraadt.
Net zoals de gelovige Cylons Nieuw Caprica beheersten, willen zij nu de Aarde bekeren.
Op verkenning volgens Baltars plan worden zij echter geteisterd door een dodelijk virus, dat hen als identiteitsloos zombievolk met algehele vernietiging bedreigt.
Ondertussen ontdekt ook Battlestar Galactica het uitgestorven Cylonschip.
Aan boord van Battlestar Galactica zelf worden de aanvoerders van de repressie van de collaboratie (met de federale regering van Baltar) zwaar aangepakt door het naar autonomie strevende volk en zijn leiders, die uit begrip voor de collaboratie voor pacificerende verzoeningscommissies opteren.
* * *
Officier Anastasia Dualla
Welk virus bedreigt eigenlijk de gelovige federalistische zombies ?
De Cylons hebben geen verbeelding, maar enkel “projecties”. Zonder enige moeite leggen zij hun wensen als een film op de realiteit. Moesten wij niet weten dat zij geen mensen zijn en geen gevoelens hebben, dan zouden wij hen als waanzinnigen beschouwen.
Volgens N*A*O* zijn de voordelen van deze moeiteloze halfgeautomatiseerde voorstelling van zichzelf illusoir. De Cylons zijn misschien niet gek, maar sinds ze begonnen te ‘faken’, hebben ze nog eens dubbel zoveel energie nodig om de illusie te neutraliseren, moest er ooit toch iets goed van komen… zoals wanneer zij het beloofde land naderen.
Waarschijnlijk werd de energie, die noodzakelijk was om hun ‘ware aard’ te tonen en om zich op Aarde te laten (h)erkennen, hen fataal.
Virtuele ontwerpers kunnen beter bescheiden blijven en niet te vlug zeggen dat ze de (volks)aard van de mens vatten.
De vraag is of de Cylon-zombies verlicht genoeg waren om de mogelijkheid open te laten dat mensen toch metafysisch geloven-in-iets of dat er onvoorziene creatieve processen bestaan die niet door middel van evolutie verklaard kunnen worden, en dus niet gecopieerd kunnen worden in virtuele systemen ?
Ook menselijke collaborateurs aan het “missionair reductionisme” reduceren zichzelf tot zombies, zonder metafysische of creatieve eigenschappen, om de duplicatie van het volk mogelijk te maken.
We weten dat Gary Kasparov zich in 1997 liet intimideren door zijn eigen fantasie en dat hij zijn virtuositeit op “Deep Blue” projecteerde, zodat hij de schaakwedstrijd verloor. Hij vergat dat de erkenning of de vriendschap zich nooit baseert op gelijkenis en enkel mogelijk is met een complete ‘alien’ : bron van nog niet verkend verschil in levenservaring.
Vriendschap kan zeker niet gereduceerd worden tot de kwantitatieve standaardinteracties van Faecesbook.
Kasparov ging ten onder aan dezelfde projecties en ritueel geveinsde relaties, die de Cylons parten spelen, en die lonken naar een Messias die nooit zal komen.
Want welke winst kunnen die projecties opleveren ?
Vooruitgang is altijd gebaseerd op een evenwicht tussen het collectieve en het individuele. Het collectieve vertraagt de individuele impulsiviteit. Maar omgekeerd zijn individuen nodig om collectieve inertie op te lossen.
Men kan dat uiteindelijk bio-diversiteit noemen.
Daaraan ontbreekt het de Cylons, die als klonen exact dezelfde standaardtaal spreken, zonder levend individueel taalgebruik, dat juist zo kenmerkend was voor een wereldkampioen als Kasparov.
De Cylons werden ongetwijfeld uitgeput door een projectiewoede, die hen dwong niet-veinzen te veinzen.
Gelijkaardige stress overkomt deelnemers aan Faecesbook, Twitter, Wikipedia of België : voortdurend zijn ze bezig met niet zichzelf te zijn en met hun reputatie, op hun hoede voor de digitale wolk, de “buzz” en het “correct denken”.
Dit gadget-fetishisme steunt meer op angst dan op liefde.
Aldus verrees uit N*A*O*,
“Weinig geloof hebben, is geen geloof hebben (IV)”,
Ature Huku, 19 april 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten