N*A*O* in Armorica (VIII) & N*A*O*'s Questions aux belgicistes (XXXX)

-8-        Derde blik op België vanuit Armorica

            &

            N*A*O*’s Questions aux belgicistes (XXXX)

De Naamloze reis (A*O*) doorheen Armorica leerde ons niet alleen de mythische én de Verlichtingsbronnen kennen waaraan de stichters en de aanhangers van België zich laafden en waarnaar hun Belgische mascotte verwijst, de schaamteloos zijn roede vastgrijpende en rond zich heen spuitende dwergbaviaan “Manneken Pis”: de hondskopaap als schriftgeleerde in de Oudheid en de hondskopaap als “missing link” in de moderniteit. (1)

Een aantal archeologische vondsten, gaande van het megalythenpaar Babouin en Babouine, over enkele baviaanbeeldjes, tot Franstalige teksten als “Pauvre Belgique” en “Chez les singes”, toonden ons echter ook de extreem zielige en vooral snobistische achterkant van het belgicisme. (2)

N*A*O* in Armorica (VII)

-7-  Armoricaanse vrouwen

Om de Armoricaanse vrouw, die de Naamloze Achter Ons tijdens zijn reis doorheen Armorica in vele gedaanten tegenkwam, te typeren kan hij het moeilijk hebben over de sensuele elfenhoningin Morgane, de halfzus van honing Arthur en de eerste lievelingsleerling van Merlijn, ofschoon zij zoals alle megalythische Armoricanen een excellent astronome was.

De Naamloze A*O* neemt liever een voorbeeld dat iedereen kent: de prachtige “Miou Miou”, die haar ophefmakend filmdebuut maakte in “Les Valseuses”. Haar arme ouders uit Plouenan emigreerden naar Parijs, waar hun dochter Sylvette Herry in 1950 geboren werd.

De Armoricaanse vrouw is onmiskenbaar zo mooi als schietend gras!

N*A*O* in Armorica (VI)

-6- Tweede blik op België

De Naamloze reis (A*O*) doorheen Armorica bracht al vlug de inspiratiebronnen aan het licht van de Franstalige romantische stichters van het Belgisch bavianenland: de minst mystieken onder hen zagen België als een bende keurig door Franse verlichte geesten gedresseerde apen.

De in Armorica ontdekte historische sporen wijzen echter ook in anti-baviaan, en dus ook in anti-Belgische richting.

N*A*O* in Armorica (V)

-5- De bistro

Wat de staminet is voor de Vlaming is de bistro voor de Armoricaan.

Het is zowel een plaats van volkscultuur, als een plaats waar men zijn dorst lest. Zelfs al verschuilt de cultuur zich vaak in het onbewuste van de gasten en tot voor kort in de rook rond de bar.

De bistro, de bar, de pub raken in regio’s met een sterke culturele identiteit de mens en zijn archetypes op vele manieren.

N*A*O* in Armorica (IV)

-4- Eerste blik op België (vervolg)

Zowel de oeroude Armoricaanse menhirs, als de nieuwste Armoricaanse media leren ons dat de geboorte van België en zijn bevolking van pissende apen steunde op een romantisch beeld van de baviaan als Egyptische of Griekse god van het schrift, als tijdwaarnemer, en natuurlijk als seksuele krachtpatser.

Bepaalde voorvaderen van het Belgische apen-land waren echter helemaal niet zo op een mythisch verleden gericht, maar beschouwden de verschijning van de Belgische baviaan als de “ontbrekende schakel” in een darwinistische geschiedenis der volkeren: een rariteit als het ware.

N*A*O* in Armorica (III)

-3- Armoricaans

De stichters van het Belgische Baviaanland verdedigden in 1830 de afscheiding van de Nederlanden om taalkundige redenen: de Franse taal zou zo een eigen territorium krijgen.

Het probleem was en is nog steeds dat het onmogelijk is om binnen getrokken landsgrenzen het spreken van andere talen te verhinderen. Probeert men dat toch, dan ontstaat binnen de pas ontstane natie een nieuwe afscheidingsbeweging: de Vlaamse in het Belgische geval.

Hoe zit het op dit vlak in Armorica?

Wat de verdedigers van de “Belgische cultuur” er ook mogen van denken, België heeft meerdere culturen. Op dezelfde manier als de Vlaamse of de Baskische is de Armoricaanse cultuur uniek.

N*A*O* in Armorica (II)

-2- Eerste blik op België

De tocht door Armorica door de Naamloze Achter Ons blijkt al vanaf de eerste dag uitermate nuttig te zijn om te reflecteren over het apen-land dat België is.

In de zondagskrant “West-Armorica” van 24 juli trof een cartoon de Naamloze A*O*, waarin de zuchtende en op zijn ellenbogen steunende en over zijn Belgische politieke lotgevallen klagende honing Albert II van antwoord gediend wordt door Manneken Pis: “Trek het u niet aan; laat het lopen!”

N*A*O* in Amerika (I)

N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, verliet op 23 juli het apen-land België op weg naar Amerika. Gedurende enkele weken zou hij zo in staat zijn om de uitvinders van het warm water van nabij te leren kennen, maar ook om – dankzij de afstand – zijn kennis van de rituelen en de instellingen van de Belgische apen te verscherpen.

Afstand is er zeker, want de eerste weken trok de Naamloze door internet-loze streken, zodat hij zich niet meer diende te ergeren over de onophoudelijke aanvoer van trieste absurditeiten uit het desintegrerende België, en evenmin iets van zich kon laten horen.

Vanuit deze op het wereldwijde web uitkijkende bistro in de jachthaven van de bloemrijke was-stad langs de Trieux, deelt de Naamloze A*O* graag met u een eerste subtiele inzicht, namelijk dat de autochtonen hier hun land “Armorica” noemen.

In tegenstelling tot wat iedereen denkt hebben de Armoricanen wel degelijk het warm water uitgevonden. Het bewijs daarvoor leveren de gevonden sporen van vuurhaarden die dateren van 350.000 jaren voor onze tijdrekening!