2009, Europa !
De wereld verwacht véél van Europa : geen goede bedoelingen, maar een nieuw industriëel model.
Waarom ? Omdat het moderne kapitalisme onze libidineuze energie gebruikt en naar consumptie-artikelen kanaliseert, zodat onze verlangens helemaal geconditioneerd worden in functie van de rentabiliteit van investeringen.
Omdat ‘houden van’ vervangen werd door ‘kopen van’...
Deze conditionering en de berekening van onze motivaties brengt meer bepaald met zich mee dat onze verlangens uiteengehaald worden en wij aangespoord worden schaamteloos onze afzonderlijke driften te bevredigen. Welnu, als onze driften niet meer gebundeld kunnen worden voor een hoger doel, dan is er sprake van DE-SUBLIMATIE en banalisering. En daarom slaat overal ter wereld de DE-MOTIVATIE toe en zitten we in de SYMBOLISCHE MISERIE.
De hedendaagse terugkeer van het Geloof is zonder meer een regressie, maar men moet toch de noodzaak inzien van de in-vraag-stelling van ons actueel materiëel bestaan. In tijden van berekening en banalisering ontstaat immers de nood aan het onwaarschijnlijke en het unieke.
Wanneer men het belang van het Geloven-in-iets over het hoofd ziet, veroorzaakt men zélf de regressie. Dat deed Thomas Jefferson in de Amerikaanse Onafhankelijksverklaring, waarin hij verwees naar de Heilige Geest, waarmee hij natuurlijk de Rede als RATIO bedoelde, d.w.z. als rationalisering, dus als berekening. En meteen introduceerde hij de regressie in Amerika !
De Grote Roerganger Nietzsche herhaalde niet zomaar dat God dood was, hij zei dat God vermóórd was ! God is effectief dood : álles is berekenbaar !
Vroeger muteerde de techniek alleen om zich aan te passen aan de veranderde menselijke behoefte. Sinds de industriële revolutie is het juist omgekeerd en ontstaan er dagelijks nieuwe objecten. In 1995 bracht Sony 5000 nieuwe producten op de markt. Om de consumptie daarvan te garanderen wordt onze koopmotivatie BEREKEND en ontstaat een AANPASSINGs-ideologie, die het énkelvoudige en het unieke als een obstakel ziet. Deze kuddegeest is het gevolg van het industriëel populisme dat aan de basis ligt van gelijk welk politiek populisme.
De Europese Grondwet mag derhalve de Rede niet reduceren tot RATIO. De Europese Grondwet verwijst daarom niet naar de ‘Heilige Geest’, maar wél naar de Europese Geest. Dit wil zeggen naar de Rede als BEWEEGREDE, als MOTIEF, dat ons in beweging zet.
‘Houden van’ impliceert ‘verlangen naar’, zodat de Europese Geest een transitief Geloof-in-de-mogelijkheid-van-iets veronderstelt.
Omdat het verlangen van elk van ons juist zijn enkelvoudigheid of uniciteit wil uitdrukken, versterkt de Europese Geest het uitzonderlijke, het enkelvoudige, het onwaarschijnlijke, het onberekenbare.
De Europese Geest is geen droom, maar maakt het dromen zélf tot politiek-economisch principe.
De mens is onvolmaakt en zijn tekort geeft hem zijn unieke BEWEEGREDE. De expressie hiervan drukt een NOODZAAK uit en is daarmee uitzonderlijk en uniek, en kan nooit zomaar een aanpassing zijn aan een bestaande technische evolutie.
Het GEBRUIKs-voorschrift dat elk hedendaags product vergezelt, kan onmogelijk een enkelvoudig verlangen vervullen : daarvoor is een PRAKTIJK nodig, zoals deze C&H-praktijk.
Het enkelvoudige is ONAANGEPAST, zelfs deviant, maar kan daarom iets nieuws brengen.
Praktijken steunen op savoir-faire, op herhaling, op zorg ; het zijn rituelen : zij veronderstellen een CULTUEEL bewustzijn.
De Europese Grondwet moet een industriëel model uitwerken dat UITVINDING en enkelvoudige expressie centraal stelt. Product-PRAKTIJKEN dienen in de plaats te komen van product-GEBRUIKEN. I.p.v. onze GSM’s te gebruiken, moeten we hen praktiseren in een netwerk van andere instrumenten en andere practici. We kunnen bijvoorbeeld GSM- of Internet-TV maken, zodat TV niet enkel banaal ‘entertainment’ blijft.
Het gaat er hierbij niet om om diensten te verkopen rond een object, zoals Apple doet met de iPhone, maar om de oprichting van praktiserende KENNISGEMEENSCHAPPEN, waarin Europa kan investeren.
Als Google 15 miljoen boeken informatiseert, betekent dat een groot gevaar voor de wereldliteratuur.
Maar het volstaat niet dat Europa hier een alternatieve zoekmachine tegenover stelt. Er moet een andere, minder primitieve en minder oppervlakkige logica uitgevonden worden, waarbij lezers bijvoorbeeld hun eigen lectuur als metagegevens kunnen toevoegen, zodat lezer schrijver wordt en anderen er iets mee kunnen doen.
Het gaat er vooral om nieuwe modellen uit te vinden om de bestaande culturele en cognitieve technologieën te SOCIALISEREN, dus hun toegang te verruimen.
De AMATEUR (houden van) moet de CONSUMENT (kopen van) weer vervangen.
Ten onrechte verzetten producenten én ‘gebruikers’ zich tegen dergelijke ontwikkelingen, waarvoor natuurlijk belangrijke overheidssteun nodig is, omdat men hiervoor niet kan rekenen op privé-initiatief, dat gescleroseerd is en slechts investeert in iets waarvoor al een markt bestaat.
Europa kan een toekomst UITVINDEN dankzij zijn ‘culturele erfenis’. Het verleden hoeft niet per se een rem op de toekomst te zijn. Integendeel, door het verleden te begrijpen kan er een nieuwe BEWEEGREDE voor de toekomst uit ontstaan. Maar hiervoor zijn die gemeenschappen van amateurs nodig, omdat onze leiders en industriëlen hier jammer genoeg niet in geïnteresseerd zijn.
In élk geval moeten bedrijven met hun producten het UITZONDERLIJKE, het verlangen en het Geloof versterken en BESCHAVINGSBEDRIJVEN worden.
Zo kan een industriële CULTUUR ontstaan, die de kuddegeest overstijgt.
‘Van wensen komt verdriet’,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten