Broeder Sanctorum heeft overschot van gelijk. Het actuele correcte denken, dat trouwens niet alleen het politieke besmet, wordt gevoed door de postmoderne angst.
Welke angst ?
De angst voor conflict, die ons in drie tijden overviel.
De tweede wereldoorlog betekende het einde van ‘rechts’, waardoor de angst ervoor des te groter werd. De koude oorlog luidde het einde in van ‘links’, maar de angst ervoor kreeg irrationele proporties. Tenslotte haalde de ‘culturele revolutie’ elke vorm van autoriteit onderuit, hetgeen de angst ervoor, meer bepaald de angst voor dissidentie, juist vergrootte.
Evenals Sanctorum gelooft N*A*O* in polariteit en conflict. Onze democratie transformeert ‘vijanden’ in ‘tegenstanders’, dankzij haar instellingen die toelaten om het conflict in scène te zetten op vredevolle manier. Natuurlijk blijft zo’n enscenering altijd precair : daarom zal de democratie ook nooit definitief verworven zijn en moet ze met zorg gekoesterd worden !
Als psycholoog zegt de Naamloze Achter Ons bovendien dat conflict wel moet erkend worden, wil men niet dat het onverwacht terugkeert als het verdrongene.
Het verschil tussen ‘rechts’ en ‘links’ is vandaag bijna verdwenen, in de typisch christelijke geest van kwetsbaarheid en van ‘de kerk in het midden’. Tegen deze algemene illusie verzette de grote roerganger Nietzsche zich zo fel : “Beter een vijand uit één stuk, dan de vriendschap van een kruk.” Onderhuids immers woekert de spanning.
In afwachting gaat de maskerade voort…
En wie zou N*A*O* zijn ?
Doe even uw masker af en u zal het weten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hoe bedoel je, "Het verschil tussen ‘rechts’ en ‘links’ is vandaag bijna verdwenen"? Hun mentaliteit of hoe ze met mekaar in conflict gaan, of hoe ze proberen oplossingen aan te reiken voor praktische problemen in de maatschappij?
BeantwoordenVerwijderen‘C’est normal, non ?’ is hét stopwoord van minister Reynders en is tekenend voor de dwangmatigheid van paars, dat toch de mix is van ‘rood’ en ‘blauw’.
BeantwoordenVerwijderenTegenwoordig komt ‘da joenk’ weer aanzetten. De liberale Verafstoodt, die toch tégen de staat moet zijn, introduceert zichzelf als Mister Europe die droomt van een ‘blauwe’ wereldorde. Misschien bedoelt hij hiermee nog altijd het wereldkapitalisme, maar omwille van een of andere angst verpakt hij het als pacifisme. N*A*O* heeft de uitzending van LUX met Mister Europe gemist, maar vermoedt toch dat hij zich daar zal geprofileerd hebben als ‘all-in-one’ of zoals Carl Devos zei : hij “organiseert zijn eigen blijde intrede, met zorgvuldig gekozen optredens, waaruit hij tevoorschijn komt als cultuurliefhebber, als staatsman of als gewone mens.”
Vooral sinds de muur is gevallen is men ervan overtuigd geraakt dat de liberale orde de enig denkbare is.
En daarom kan het liberale denken geen politiek denken : geen passies, geen verlangens, geen persoonlijke betrokkenheid bij een beweging. Verafstoodt is plots tegen de ‘natie’ en, dat lijdt geen twijfel, ook tegen ‘klassen’.
Verafstoodt is terug, maar nu als popster. Hij begint er met zijn gestileerde bles en bril als Andy Warhol uit te zien.
En het is nu al duidelijk dat de rode Di Rupo gestrikt zal worden door blauwe Guy.
Conflict is dus onmogelijk geworden. Verkopen of nationaliseren ? Deze polariteit is verdwenen. We moeten niet meer kiezen, want er bestaat alleen nog het meest gesofisticeerd liberaal model, waarin we ons leven lang, meermaals per dag rationele keuzes maken, volgens mathematische modellen en volgens de ‘game theory’, niet meer passioneel.
Keuzes die teveel van de globale consensus afwijken worden uitgesloten, als ongehoord en extremistisch, of gediaboliseerd.
Het gevolg is natuurlijk dat het onbewuste woekert en dat overal geuzen opstaan. Rechts is er LDD, in ’t midden NVA en aan de linkerkant Vlaams Belang…
Aldus antwoordde N*A*O* !