N* A* O*, de Naamloze Achter Ons, vraagt zich als Belgisch surrealist af wat de eigenlijke betekenis is van de huidige Vlaamse regering ?
Deze vraag leidt tot de ontmaskering van de SPa, de telecratie
en de Belgische Inquisitie…
-1-
Hoe is het mogelijk dat de SPa, die, ondanks de steun van de door de Vlaamse belastingplichtige betaalde media, wéér de verkiezingen verloor, zo’n belangrijke rol speelde bij de Vlaamse regeringsvorming en daarbij haar voorzitster Caroline Gennez aanhield en haar sterkste minister – die ook het sterkste Vlaamse regeringslid was, die na het vertrek van Leterme de onervaren Kris Peeters inwijdde – aan de kant zette ?
De SPa heeft natuurlijk nog nooit een serieus antwoord gevonden op de Vlaamse situatie, die daarom door de christenen gedomineerd bleef.
De SPa-top heeft Vandenbroucke nooit vergeven dat hij tegen de Gentse burgemeester Temmerman inging, toen die de kruisbeelden wilde verwijderen uit de openbare gebouwen.
In ‘N*A*O*’s 21e Juli 2009’ herinnerde de Naamloze al aan de eeuwige twijfel van de Vlaamse sossen met betrekking tot de Vlaamse kwestie, dit wil zeggen met betrekking tot de sociale Vlaamse zaak – die vroeger landelijk was (in tegenstelling tot de Waalse sociale kwestie), maar ondertussen even stedelijk werd ( http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/07/naos-21e-juli_24.html ).
De Vlaamse socialistische partij loopt altijd achter… de Waalse PS.
Terwijl de Waalse PS zichzelf met veel moeite tracht te herbronnen, moet blijkbaar de Vlaamse SPa op een of andere manier eerst nog door het diepe dal van machtsmisbruik en corruptie, zoals de Waalse kameraden.
Yves Desmet getuigde van de bijeenkomst van de machtsgeile Augusta-krokodillen van de SPa in Deinze, die onder leiding van de miserabele narcist-pianist Willy Claes, veroordeeld voor corruptie en tot aftreden gedwongen NATO-secretaris-generaal, en in afwezigheid van Vandenbroucke zelf, deze laatste als te Vlaamsgezind de laan uit stuurden (De Morgen, 15 juni 2009)
Wijlen Van Miert moest niks meer hebben van dat deel van de SPa, maar in Vandenbroucke erkende hij tenminste nog een ‘vijand’. In de zin van Nietzsches aforisme : “Beter een vijand uit één stuk, dan de vriendschap van een kruk.” Van Miert wist wat er ging gebeuren, voelde dat ze onderweg waren naar hem en raakte in grote gewetensnood, met alle gevolgen van dien.
Vandenbroucke wordt nu vervangen door de Waaslandse Willockx-accoliet Pascal Smet, die als Vlaming in Brussel de Franstalige standpunten overneemt en het territorialiteitsprincipe opgeeft voor de Vlaamse meerderheid, maar niet voor de Franstalige minderheid. Pascal Smet slaagde er zelfs in een ééntalig Franstalige vrouw als Vlaams lid in het Brussels parlement te laten verkiezen !
Men moet het maar doen. De Franstaligen die als minderheid pariteit kregen in de federale regering, weigeren dezelfde pariteit voor de Vlaamse minderheid in het Brussels gewest… en een Waaslandse sos realiseert het nog ook.
Er wordt bovendien nog gefluisterd dat Gennez’ mentor Steve Stevaert ook wat gepushed heeft bij ‘da wijf me heur wijvestreken’ (zoals Gennez intern genoemd wordt) en wraak wilde nemen voor de streek die Vandenbroucke hem lapte wanneer hij in 2004 op Cuba was. Vandenbroucke pleitte toen in een vrije tribune voor de intrede van de CD&V in de regering. (Ann Peuteman in Knack, 15 juli 2009)
Vandenbroucke was inderdaad te katholiek, te Vlaams… of te trotskistisch ?
Professor Jan Blommaert : “Als je één zaak met zekerheid over de SP kunt zeggen, dan is het dat ze er geen idee van hebben wat socialisme betekent.” (Solidair, 7 mei 2009)
Erik De Bruyn schrijft in Humo : “Ik heb veel sympathie voor de Gentse burgemeester, en ik ben het vaak met hem eens. Maar wat ik niet begrijp is dat hij bij herhaling in de media beweert dat hij mij zou hebben voorgesteld om deel uit te maken van het partijbureau van de SPa. Ik weet eerlijk gezegd niet waar hij het over heeft.” (20 juli 2009)
N*A*O* weet wel waarover hij het heeft en hij waarschuwt Peeters en De Wever : de SPa vormt met de VLD de paarse Vlaamse steunpilaar van het reactionaire België, in navolging van het Waals als socialisme verpakt nationalisme !
-2-
De vraag wordt nu of Peeters en De Wever zich bewust waren van deze reactionaire infiltratiestrategie en of ze dus wel degelijk zo goed onderhandeld hebben als men laat uitschijnen ?
En een tweede vraag is of de zogenaamde ‘Maddensdoctrine’, waar iedereen tegenwoordig de mond vol over heeft, en die erin bestaat dat Vlaanderen geduldig wacht tot de Franstaligen cash geld nodig hebben [1] en zelf om een staatshervorming vragen, en ondertussen maximaal zijn bevoegdheden aanwendt, geloofwaardig is ? (Peter De Roover in De Standaard, 14 juli 2009)
Houdt deze nieuwe doctrine rekening met de nieuwste (sic) Francofone strategie, die erin bestaat gewoonweg het geld te pakken ?
Terwijl Peeters braaf beweert zijn best te zullen doen om de Vlaamse begroting snel in evenwicht te brengen, zegt de Waalse regering dat 2015 vroeg genoeg is en de Brusselse dat ze voor onbepaalde tijd in het rood zal staan. Beide gewesten gaan met andere woorden veel geld lenen, waarvan 70 % toch door Vlaanderen terugbetaald zal moeten worden !
Is niet de enige goede Vlaamse strategie het niet deelnemen aan een regering zonder harde garanties voor een staatshervorming, zoals toenmalig CD&V-voorzitter Van Deurzen zei vóór de verkiezingen van 2007 ?
Natuurlijk werd de juiste strategie door een interne coup van de monarchistische België-redders in de CD&V getorpedeerd.
En om deze belgicistische tegenzet krachtiger te maken, vond men de Vlaamse afdeling van de PS, met name de SPa, bereid in de Vlaamse regering te infiltreren om indien nodig op de rem te kunnen staan.
-3-
Is hier sprake van Naamloze paranoia ?
Lijdt de Brusselse PSer Philippe Moureaux dan ook aan achtervolgingswaan, wanneer hij over het feit dat de opiniepeilingen voor de laatste verkiezingen er ongezien ver naast zaten, het volgende zegt : “Die kloof is zo groot dat ze voor mij het bewijs vormt dat men geprobeerd heeft de publieke opinie tegen de PS op te zetten.” (Knack, 16 juni 2009)
Hoe zat dat in Vlaanderen ?
De resultaten van de onervaren LDD werden waanzinnig overschat, zodat LDD nu worstelt met een verschrikkelijke kater, vergelijkbaar met wat Verafstoodt ooit meemaakte, toen hij ‘the morning after’ een op basis van schitterende peilingen georganiseerd feestje stiekem moest annuleren.
N-VA werd ver onderschat en Groen! omgekeerd ver overschat.
De zware nederlaag van de VLD kwam zeer onverwacht.
Omdat hun sociologen het zelf toegeven weet iedereen dat de peilingbureau’s gewoon de resultaten die ze bekomen aanpassen om ze aan de media verkocht te krijgen. En iedereen weet ook dat de media spektakel willen.
Knack stelde een panel van 50 mensen samen om de verkiezingsresultaten te voorspellen : het resultaat daarvan bleek betrouwbaarder te zijn en in elk geval véél goedkoper. (10 juni 2009)
Hoofdredacteur Kris Hoflack van de VRT nieuwsdienst : “Wij hebben de campagne bepaald.” (De Morgen, 9 juni 2009)
De Naamloze is onvoldoende deskundig om te weten hoe de VRT dat klaargespeeld heeft, maar hij hecht wel degelijk geloof aan deze uitspraak.
In N*A*O*’s Elfde juli toespraak hekelde de Naamloze al de ontbrekende debatcultuur in Vlaanderen ( http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/07/naos-elfde-juli.html ) en het is duidelijk dat de VRT evolueert naar een pure amusementzender, die de onverschilligheid van de burger stimuleert door zoveel bullshit uit te zenden. Filosofisch gezien is bullshit veel erger dan leugens, die tenminste intelligentie vereisen en kennis van de waarheid. Bullshit genereert onverschilligheid, die in het voordeel werkt van de particratie.
De partijleiders stellen niet alleen de kieslijsten samen en duiden nadien onze ministers aan, maar bepalen ook wie al dan niet op televisie komt, liefst in een of ander debiel spelprogramma.
Dit worden dan BV’s in plaats van politici, zodat de VRT vervolgens kan zeggen dat men niet anders kan dan deze BV’s uit te nodigen vanwege hun bekendheid…
Wanneer uiteindelijk de kiesstrijd op volle toeren draait, krijgt de VRT-kijker plots een zware overkill aan perfect geselecteerde en geregiseerde ‘politieke’ debatten, waar men eerder terughoudendheid zou verwachten.
De regie van deze debatten is zo gechronometreerd, dat men kan besluiten dat de VRT-redactie effectief op voorhand kan bepalen welke slogans hun gasten zullen spuien !
-4-
De Belgische Inquisitie, in hoofde van het Centrum voor racismebestrijding en bij monde van haar Franstalige socialistische directeur Delruelle heeft ‘islamofobie’ uitgeroepen tot racisme.
Omdat het centrum alle klachten wegens anti-Vlaams racisme (onderandere van Le Soir) seponeert, is het blijkbaar op zoek naar werk.
In La Libre Belgique beweert Delruelle dat ‘fobie’ een eufemisme is voor ‘haat’. Hij vindt dat men de Islam niet mag bestrijden omdat dit haatgevoelens uitdrukt.
Vrijzinnigen mogen wel het Christendom blijven bestrijden, omdat zij dergelijke haatgevoels niet kennen. (9 juli 2009)
Dat is straf, een socialist die nog nooit gehoord heeft van : “A bas la calotte !”
Aldus vroeg N*A*O* zich af,
‘Hoe onwetender hoe dogmatischer (VI)’,
Parijs, 26 juli 2009
[1] Over de waarde van transferts van cash geld voor de Waalse economie kan men best twijfelen : http://www.econ.kuleuven.be/vives/PUBLICATIES/BP/BP2009/Vivesbeleidspaper8.pdf . Zie ook : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/07/naos-groote-staatshervorming-ii.html .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten