2019... Muss Es Sein Es Muss Sein

donderdag 6 augustus 2009

Jan Fabre reactionary in Brussels, revolutionary in Venice

De Brit Patrick French wond zich in 2005, wanneer het koninkrijk België zijn 175e verjaardag vierde, zodanig op over het oorverdovend zwijgen van de Belgen over hun koloniaal verleden, "de laagste strooptocht die ooit de geschiedenis van het menselijk bewustzijn heeft verminkt" (Joseph Conrad), dat hij na het obligate bezoek aan Manneken Pis onderweg naar zijn appartement pijnlijk struikelde "over een obstakel dat in het voetpad was verankerd. Het bleek te gaan om een metalen standbeeld van een hond die z'n poot optilde. Waarom de hond daar stond en urineerde, het is mij nog steeds een raadsel."
Wat één van de vijf beelden van Jan Fabre in de 53ste Biënnale van Venetië doet, begrijpt N*A*O* ook niet zo goed. De titel ervan is : "Ik heb een stuk van het plafond van het honinklijk paleis moeten uitbreken omdat er iets uitgroeide."
In 2002 belegde Fabre in opdracht van honingin Paola het plafond en de kroonluchter van de spiegelzaal van het Brussels Honinklijk Paleis met de groen-blauwe schilden van juweelkevers. Deze zaal was oorspronkelijk bedoeld voor Leopold II en een eerbetoon aan diens verrichtingen in de Congolese kolonie.
In 2004 werd Fabre Grootofficier in de Kroonorde.
Nu heeft hij dus een stuk van dat plafond moeten uitbreken omdat er een dode neger met striemen van zweepslagen op zijn rug uitgroeide.
Goed geprobeerd, denkt N*A*O*, die toevallig Slavoj Zizek leest : "pathetic artists amusing those in power with their own protests against power ; it is much more difficult fully to endorse the reversal of this unrest into the harsh new Order of the revolutionary Terror."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten