N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, wil nog steeds Belgisch surrealist zijn, maar blijft daaromtrent vragen stellen :
-1-
Na de recente regionale verkiezingen merkte N*A*O* al op dat de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië toeneemt, ondermeer omdat Vlaanderen ‘rechts’ en Wallonië ‘links’ stemt.
De vraag blijft of ook dit niet louter een taalkwestie is.
‘Rechts’ en ‘links’ zijn immers in de Belgische context twee verschillende woorden voor ‘nationalisme’.
In Vlaanderen stemt 37 % min of meer expliciet nationalistisch, terwijl in Wallonië 32 % ook nationalistisch kiest, zij het dat het Waalse nationalisme zich socialisme noemt.
Yves Desmet begrijpt het standhouden van de PS in Wallonië niet : “veel meer schandalen dan er daar nu zijn kan je niet bij elkaar bedenken, van normvervaging over affairisme tot regelrechte corruptie, en zedenfeiten, met schertsfiguren als Daerden” ; het is “niet te bevatten dat zo’n partij ongestoord de grootste kan blijven en slechts minimaal voor al deze schandalen incasseert.” (De Morgen, 9 juni 2009)
De Naamloze A. O. kan dat juist heel gemakkelijk bevatten. Omdat de Belgische politiek een voortdurende clash tussen het Waals en het Vlaams nationalisme is, is zij een belangenstrijd, waarbij geen morele normen gelden !
Is het bijvoorbeeld meer dan een zuivere belangenkwestie dat de Brusselse en de Waalse gewestregeringen samen de dienst ‘Wallonie-Bruxelles Int’ oprichtten om de politieke promotie van de francofonie te doen, terwijl de Vlaamse economische promotie weggehoond wordt ?
Is het bijvoorbeeld moreel te noemen dat Vlaanderen, dat zelf al crècheplaatsen creëerde in Brussel (omdat dit een duidelijke gemeenschapsbevoegdheid is), nu dubbel moet betalen via het Brussels Gewest dat 1368 plaatsen voor Franstalige en 78 voor Nederlandstalige kinderen goedkeurde, omdat de Waalse Gemeenschap hiervoor zogezegd geen geld had ?
Dat de Brusselse regering hiervoor ‘buiten de lijntjes’ moest kleuren en de crècheplaatsen onder andere benamingen moest scheppen (zoals tewerkstelling, infrastructuur, wijkcontracten en Europese verplichtingen), omdat ze in strijd zijn met de eigen bevoegdheden, is toch enkel een belangenconflict en geen morele zaak ?
Dat ‘Madame Non’ een info-campagne wil voeren onder de titel “UN enfant = EEN kind” om aan te klagen dat Vlaanderen Franstalige kinderen discrimineert als het bijkomend Vlaams kindergeld toekent, hetgeen duidelijk binnen de wet is, is toch geen morele vraag, maar opnieuw een Waals-Vlaams belangenconflict ?
Kan men het moreel noemen dat Milquet als alternatief een volledige dertiende maand kinderbijslag promoot om het Vlaams initiatief te neutraliseren ? Dat zo’n dertiende maand gedeeltelijk gefinancierd zou worden door transferts van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel is niet meer dan een belangenstrijd.
Is het moreel om ook Nederlandstalige Belgen met Mexicaanse griep naar het Brusselse Sint-Pietersziekenhuis over te brengen, terwijl dat een gerenomeerde anti-Vlaamse instelling is, waar zich permanent taalconflicten voordoen ? Onkelinx hoort natuurlijk nooit iets van de vele klachten, omdat deze elke keer weer zonder gevolg geklasseerd worden.
Jammer genoeg steunt het Belgische establishment samen met de belgicisten in de behoudsgezinde bestuurspartijen CD&V, VLD en SPa, én met de twee grote vakbonden, enkel het Waals nationalisme.
De Groote Redder des Vaderlands Guy Verafstoodt liet Vlaams sijsje Patricia Ceijssens zeggen dat de N-VA Vlaanderen een slecht imago bezorgt in de wereld (in De Standaard, 11 juni 2009), terwijl een pak ondernemers nog maar net gezegd had dat juist België een slecht imago heeft in de wereld (in De Tijd, 26 mei 2009).
-2-
Het waren ook Europese verkiezingen en het blijkt dat overal in Europa het socialisme achteruitgaat.
Waarom ?
In plaats van deze vraag te stellen en de socialistische electorale ongeloofwaardigheid te analyseren, zijn de socialisten, ook in Vlaanderen, enkel tactisch bezig om toch te kunnen meeregeren.
Blijkbaar kregen de Franse ‘nouveaux philosophes’ in 1989, toen de muur tussen Oost en West viel, definitief gelijk en werd Marx de oorzaak van al het communistisch onheil.
Er is in elk geval geen socialist meer te vinden die durft zeggen dat het zijn doel is om “een politiek-economisch stelsel dat gekenmerkt wordt door het gemeenschapsbezit van de productiemiddelen” te realiseren. Geen enkele ‘sos’ spreekt nog over de klassenstrijd…
Laat N*A*O* het zo zeggen : tegelijk met de globaliseringstendens vanaf de jaren tachtig is het socialisme verdwenen.
Het ‘internationalisme’ was puur kapitalistisch : de grenzen moesten geopend worden en de natiestaat vernietigd in functie van het monopoliekapitaal en de delocalisering.
Het socialisme gaat achteruit omdat het deze analyse uit de weg gaat.
In de niet achterlijke landen van Europa, waar geen stemplicht bestaat, stemt de gewone man dan ook niet meer voor de socialisten : “l’abstention de l’électorat populaire explique en partie les résultats du 7 juin.” (Le Monde, 10 juin 2009)
Marx is echter helemaal niet verantwoordelijk voor de waanzinnige misstanden in het voormalige Oostblok en elders in de wereld, zoals de ‘nouveaux philosophes’ beweerden.
Er is niets mis met het leninistische beginsel van “socialisme in één land”.
De ‘sossen’ moeten hun gezwets over internationalisme achterwege laten en het volksnationalisme, dat een eigen staat wil, accepteren !
De Waalse socialisten zijn daartoe wel in staat. Dat verklaart waarom in het kanton van PS-minister Didier Donfut, die wegens corruptie moest aftreden, de PS stemmen wint. De Walen weten goed genoeg dat ze Vlaanderen leegmelken en daarom worden politici die dat zo willen houden beloond.
-3-
Ook Europa zélf behaalde een verkiezingsnederlaag.
Waarom wantrouwen de Europeanen Europa ? Waarom wint Wilders met zijn campagne tegen ‘Brussel’, de Britse National Party met “Get out the pigs” en Lega Nord met “Europa opdoeken” ? Waarom werden in totaal zes negationisten, die de holocaust ontkennen, verkozen ?
Waarschijnlijk om dezelfde redenen waarom het socialisme overal achteruitgaat.
Bas Heijne : “Europa, het woord zelf ligt als een steen op je maag (..) zodat het elan zich in het anti-Europese kamp bevindt, in het opkomen voor bedreigde eigenheid, in de strijd voor het behoud van het herkenbare kleine tegen het anonieme grote.” (NRC-Handelsblad, 30 mei 2009)
Het wordt tijd om de Europese integratie in twijfel te trekken en zelfs terug te draaien.
Zeker nu duidelijk werd dat Europa op de door het neoliberalisme veroorzaakte wereldcrisis zelf neoliberaal reageerde.
De Nihilistisch-Anarchistisch Offensieve Europese Geest is een industrieel project, dat moet groeien vanuit localiteiten en regio’s, en is geen politiek project. (Zie N*A*O*’s Nieuwjaarsbrief 2009 : http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.com/2009/03/naos-nieuwjaarsbrief.html )
-4-
Is de overwinning van Geert Wilders in Nederland relevant voor Vlaanderen ?
Misschien wel, omdat Wilders voorstander is van een ver doorgedreven samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland, en zelfs van de vorming van één staat : de ‘Nieuwe Nederlanden’ ?
Omdat in Nederland de vrije meningsuiting niet beknot wordt door een ‘cordon sanitaire’ (zoals dat in België resulteerde uit het conflict tussen het Vlaams en het Waals nationalisme), zullen het enkel de linkse partijen zijn die niet met Wilders in zee zullen gaan.
Zeker wanneer Wilders’ Partij Voor de Vrijheid in 2011 ook de Nederlandse verkiezingen zou winnen, wordt zijn regeringsdeelname dan een reële mogelijkheid.
Wilders is niet echt extreem-rechts. Misschien krijgt hij een proces omdat hij de Koran vergeleek met Hitlers ‘Mein Kampf’, maar dat zal hij gemakkelijk winnen, omdat de Koran effectief bedenkelijke passages bevat (en hij niet in België woont).
Bovendien zullen de Nederlandse verkiezingen in 2011 gedomineerd worden door het multi-culturalisme debat vanwege de mislukte integratie van massa’s islamitische immigranten.
H.J.A.Hofland : “Vergis u niet : Wilders is méér dan zijn anti-Allah-campagne. Hij is de politicus met een radar voor alles wat de gewone man ergert.” (De Groene Amsterdammer, 1 mei 2009)
Wilders verwijst vaak naar het Zwitserse ‘goed bestuur’ en wil daarom dat Nederland en Vlaanderen samengaan.
Als lezer van The Economist weet hij dat België niet lang meer zal bestaan, zodat er snel verregaande akkoorden gesloten moeten worden !
Volgens Hofland is Wilders een (rechtse) intellectueel in de politiek, die zich “heeft ontwikkeld tot een stem des volks”.
N*A*O* waarschuwt voor eventuele ideologische anti-rechtse verblinding, die als gevolg kan hebben dat men deze realiteit in Vlaanderen niet ziet…
De actuele toenaderingspogingen tussen de SPa en de N-VA van de (rechtse) intellectueel Bart De Wever, stemmen de Naamloze Achter Ons voorlopig vreugdevol.
Aldus vroeg N*A*O*,
‘Hoe onwetender hoe dogmatischer (IV)’,
Brussel, 20 juni 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten