Waarde Landgenoten,
Vooraleer Belgenland een tijdje “links” te laten liggen, maar vooral bij de dood op 11 juli van zijn tweede schoonvader (1), een levenslustige Griek, die zich een positie bevocht in het bekrompen BelgiĆ« eind jaren vijftig en die ieder immer gastvrijheid bood omdat hij uit ervaring wist wat het is om geen huis te hebben, mijmert N*A*O*, de Naamloze Achter Ons, over de kracht die schuilt in Winston Churchill’s woorden: “Never, never, never give up!”